woensdag 8 juli 2015

Wie schrijft die blijft

Toen de poster  'Morgen is er weer een dag' tot 2x toe losliet van mijn schuine dak, overleed in die zelfde week mijn schoonvader. Dat deed mijn nieuw verkregen inzicht flink wankelen. We hadden wel al een paar vooraankondigingen gehad maar toch kwam het nog onverwachts. Na het verdriet om het definitieve afscheid, volgde de praktische afwikkeling. Het huis moest leeggeruimd. 


Daarbij kwam een oud naaimandje van Bert's moeder tevoorschijn waar wat oude brieven in zaten. Het bleken brieven te zijn aan Bert (ik stop met hem B te noemen :)   Een brief van zijn oma, van zijn moeder én van zijn vader.  Heel bijzonder is het om brieven te lezen die zo lang geleden geschreven zijn. Bert was toen een ventje van 11 en dat is heel lang geleden! Het brengt zijn vader gewoon weer even een beetje terug. 



Zelf heb ik ook nog een kist vol oude brieven en kaarten. Als kind zijn we meerdere malen verhuisd dus dat leverde meerdere penvriendinnetjes op.
Ik heb zelfs nog een tijdje geschreven met Joost, de zanger van Bloem (haha I'm your biggest fan you know?!)  



en ook heb ik weleens gereageerd op een oproep voor een penvriendinnetje (maar ik geloof dat dat bij 1 briefje gebleven is :)

Tegenwoordig heb je mail, sms, whattsap en wat er verder allemaal nog mogelijk is om zonder tussenkomst van pen en papier met elkaar te schrijven. Zelfs kaarten hoef je niet meer zelf te schrijven dankzij Greetz. Leuk natuurlijk hoe je alles kan maken zoals je wilt en toegegeven, ook ik heb nu met meer mensen contact dan ik zonder al die digitale mogelijkheden zou hebben maar toch... 

Het tastbare van een geschreven brief of kaart blijft heel bijzonder. Gezellige post op de mat is anders dan een bericht in je mailbox en hoewel de digitale weg natuurlijk heel makkelijk is voor het nu, is het voor later juist zo leuk om brieven weer eens over te lezen en nog iets van iemand met het originele handschrift te hebben.



Nou ben ik niet de enige met dat gevoel en wordt er heel wat af ge-'snailmail'd. Snailmail oftewel 'trage' brievenbuspost. Geschreven met aandacht en opgeleukt met de nodige versiersels op brief en envelop. Ik kan mijn oma wel een snailmailer noemen...


Het vrijdagblog van RoosjeMijn zal gaan over snailmail en hoe je zelf ook (weer) een snailmailer wordt. 



De slakken op deze envelop zijn vast toeval maar wel leuk. De schrijfster van de brief heb ik weer gevonden op Facebook. Zou ze mijn brief ook nog hebben?