woensdag 27 april 2016

I love Playmobil

Oei, hooggespannen verwachtingen voor mijn playmobil bericht van vandaag. Als ik de reacties zo lees zijn er meer onder ons die het leuk vinden. Toen Playmobil voor het eerst op de markt kwam in 1974 was ik 7. Dé leeftijd om er mee te willen spelen. Ik kan mij de ridders, bouwvakkers, indianen en de paarden nog herinneren. In een mooie oranje koffer met vakken. Meisjesfiguren waren er nog niet maar dat mocht de pret niet drukken. Door een allesverwoestende brand (ik was inmiddels 12 dus de leeftijd net voorbij) raakten we onze verzameling weer kwijt en daar bleef het bij.



Later kocht ik het nog een keer het Rosa Victorian huis maar dat was niet om mee te spelen maar om mijn rat in te laten wonen. Die er vervolgens al heel snel uitgroeide en het huis verdween weer.

Tot ik 47 werd haha opeens was daar het Playmobilvirus weer. Geen idee wat het triggerde. Ik denk het playmomannetje met rood haar en baard wat ik tegen kwam die me deed denken aan mijn prins op het witte paard. 



Toen vroeg ik voor mijn verjaardag het huis wat mij terugbracht naar mijn eerste eigen huis en vulde dat met een aantal gebeurtenissen uit mijn leven. 

En opeens kwamen er meer en meer herinneringen en ging ik "los". Tot ik alle leuke anekdote maar ook minder leuke of zelfs traumatische gebeurtenissen verzameld had.  En vandaag geef ik dan eindelijk de aftrap van mijn geschiedenis, mijn leven en misschien zelfs mijn toekomst in Playmobil :)
Zoals over mijn voorouders...



mijn leven door de jaren heen en misschien zelfs wel mijn toekomst :)


Tussen 1974 en nu is er zoveel gebeurd. Zowel in mijn leven als in die van Playmobil. Van het eerste hele basic poppetje tot de aankleedpoppetjes van nu. Alle werelden van de oertijd tot de toekomst. Verzin het en het is er. Hoewel toch niet helemaal. In een eerder bericht gaf ik al een hint. Het antwoord was haaknaalden, breipennen en bolletjes wol. Ik denk dat ik er eens een brief aan waag en anders zit er maar één ding op en dat is zelf maken... 

Om alvast de eerste vraag van gisteren te beantwoorden... Dit ben ik als we terug gaan naar 1986 :)



Nieuwsgierig naar de rest? Wordt vervolgd. 

dinsdag 26 april 2016

Een winterse dag in April

Toen ik vandaag thuiskwam van Tuinderij Ganzert (Waar ik grappig genoeg toch weer aan het verven was voor De Proloog) hing RoosjeMijn wat verveeld uit het dakraam. Gelukkig weet ik dat ze een hele vrolijke meid is dus schrok ik er niet van. "Wat een weer" mopperde ze. "Even zon en dan denk je dat het weer beter wordt en dan opeens weer een enorme hagelbui of jensplens." "Bah, ik ben blij als april voorbij is want in mei zal het vast beter weer worden!"


Maar opeens verdween haar moppergezicht en verscheen er een glimlach. "Wat heb jij véél Playmobil!" "Ja leuk hè!" zei ik. Of ik er nog mee speel vroeg ze grijzend . Dus ik vertelde haar dat dat bedoeld is om het verleden en herinneringen / anekdotes)  mee uit te gaan beelden op mijn blog.

"Haha nou dan ben ik reuze benieuwd wie dat voor moet stellen met dat oranje piekhaar!"


"En wat is dat met die koeien? Jullie hadden toch geen koeien?"


"Vertel ook maar eens wie dat is met die hoed en dat pistool! Moet ik bang worden ;)"


"En is dat Napoleon? Wat doet die nou tussen je Playmobil en een Saloon? Vertel vertel!"


"Dat is goed. Ik haal even wat te drinken voor ons en dan zal ik vast wat vertellen." beloofde ik haar maar toen ik weer boven kwam  had ze een heleboel Playmobil beestjes bij elkaar geraapt  en ging ze helemaal op in haar spel. 


Dus heb ik haar drinken maar bij haar gezet en beloofd morgen de aftrap te geven :)

maandag 25 april 2016

Een bevlogen gesprek

Vanmiddag was ik weer te vinden in De Proloog. Deze keer niet om te schilderen maar voor een bevlogen gesprek. Nee het schilderwerk is helemaal af. Sterker nog, De Proloog is al helemaal ingericht. Hier en daar nog wat kunst aan de muur maar de sfeer is al helemaal goed!


Hoewel de ondertitel 'een eigenwijs wielercafe' is, is er ruimte voor veel meer. Iedereen is welkom en met de tijd zullen er steeds meer activiteiten plaatsvinden. Avond en weekend is het café al vaak open maar ook overdag moet het een prettige (ontmoetings)plek gaan worden.


En daar kom ik in beeld. Het zou maar zo kunnen dat ik daar deel van uit ga maken. Onder het genot van een bakje koffie en thee had ik een enthousiast gesprek met Berry en Esther (het bevlogen duo achter De Proloog) en brainstormden we over de verschillende mogelijkheden. Spannend!


Maar morgen ga ik weer 'gewoon' naar Tuinderij Ganzert. Daar waar mijn avontuur begon. Er zoemen weer 5 hommeltjes door het huis ongeduldig fladderend om zich te kunnen voegen bij hun hommelvriendjes daar. 


En mocht je je afvragen hoe het zit met de afbeeldingen in dit bericht. Dat zijn kaarten die te vinden zullen zijn in De Proloog. Kom langs, geniet van koffie met iets lekkers en stuur iemand een kaartje. Dan is iedereen blij. Echte post is zoveel leuker!

Bij deze zeg ik vast: Tot ziens :)

vrijdag 22 april 2016

De natuur was sterker :)

Maar de natuur heeft natuurlijk maling aan een niet storen slinger. Die doet gewoon waar het zin in heeft. Groeit wanneer het groeien wil en leegt de wolken als ze vol zijn. en daar ben ik maar wat dankbaar voor. Had ik mij anders weer binnen verschanst met mijn openstaande projecten werd ik nu toch aangespoord om het gras te maaien voor de regen alles weer te nat zou maken. En zo was ik weer de hele dag buiten.


Nou stond het gras vol met violen en pinksterbloemen en ik vind het zo zonde om die zonder pardon neer te maaien dat ik ze eerst heb geplukt. Vorige week had ik dat  al gedaan met de pinksterbloemen en die bléven bloeien dus reden te meer om het weer te doen. Daarna heb ik mij nog gestort op wat overig onkruid her en der. De klaverzuring komt weer op en hoe schattig ook met het gele bloemetje als ik het zijn gang laat gaan is alles er straks weer van vergeven.


De eenden vonden het nette gras wel lekker en kwamen er gelijk in liggen. Hoe gezellig is dat.


De knapies die ze vervolgens achterna begonnen te jagen heb ik maar even (vriendelijk doch dwingend)  verteld dat dat niet de bedoeling was! (Ik weet dat kinderen moeten kunnen spelen maar eenden en duiven opjagen valt daar wat mij betreft niet onder :)


En omdat het aan bloemen in de tuin nog ontbreekt heb ik ook maar een bos raapzaadbloemen geplukt. Zo hebben we toch nog wat kleur. 

Fijn weekend allemaal (Hopelijk toch met de nodige zon :)

woensdag 20 april 2016

Hardleers


Ik voel mij best gezegend dat ik mij nooit verveel. Ik barst van de hobby's en heb altijd wel iets te doen en aan ideeën ook nooit gebrek. Waar ik wel gebrek aan heb is tijd. Iets wat er automatisch bij lijkt te horen in mijn leven. Maar als ik  heel eerlijk ben is dat iets wat ik over mezelf afroep.

Want naast alles wat ik wil doen voor mezelf, wil ik ook alles doen voor een ander. Zo was gisteren volledig gevuld, was ik vandaag bezig in de tuin van mijn ouders en ben ik morgen ook  de hele dag op pad. Ondertussen stapelen andere "beloftes" zich op. Tijd om mezelf even op de vingers te tikken.


Dus haakte ik een 'niet storen slinger'. Niet voor jullie hoor maar puur voor mezelf. Want er is er maar één die mij steeds stoort in waar ik mee bezig ben door steeds maar te willen en dat ben ik zelf. De slinger hang ik voorlopig maar even voor mijn eigen neus :)

Eerst de openstaande projectjes wegwerken. Even niet willen maar doen! Zou het me lukken of is het zoals de titel al doet vermoeden en ben ik een beetje...

dinsdag 19 april 2016

De nieuwe vriendjes van RoosjeMijn

Vandaag was het weer Tuinderij Ganzert dag en aangezien het ook RoosjeMijn's blogdinsdag was besloten we weer eens gezellig samen te gaan. RoosjeMijn wilde graag kennis maken met Mascotte en Roodstaart die ook op de Tuinderij wonen maar er vorige keer toen ze mee ging niet waren. 


Met de 5 nieuwe gehaakte hommeltjes stapte ze op hen af. "Hoi. Ik ben RoosjeMijn". "Ik kom nieuwe hommeltjes brengen, zullen we ze samen in de vaas gooien?" Mascotte en Roodstaart, altijd wel in voor een lolletje, reageerden enthousiast en Mascotte zei tegen Roodstaart: "Ik ben benieuwd of ze goed klimmen kan want die vaas is hóóóóóg!"


Maar voor ze het in de gaten hadden hing RoosjeMijn al over de rand van de vaas en gooide het eerste hommeltje. "Nu jij Roodstaart!", zei ze. Roodstaart klom naar boven, boog over de rand en begon te roepen "eeeechooo". 


Mascotte rolde over de tafel van het lachen. "Hahaha, ik kom niet meer bij!" gilde hij en toen opeens werd het geluid doffer gevolgd door een plof...


Hahahaha toen zat Roodstaart dus onderin de vaas.


Het was nog een hele toer om hem er weer uit te halen. Maar met vereende krachten is het ze gelukt.


Deze drie zijn vanaf nu vrienden.  Dat is wel duidelijk. "Tot ziens!" Riepen ze bij het afscheid in koor en gelijk schoten ze weer in de lach :)

woensdag 13 april 2016

Tijd voor de tuin!

Ik blijf even in de bloemen en tuinenhoek hangen. Iets wat in deze tijd van het jaar nu eenmaal om aandacht vraagt. Want het moet gezegd... Onze tuin is echt niet om aan te zien. Niet dat er geen pogingen zijn ondernomen maar een blijvend succes is het tot nu toe niet geweest. Door omstandigheden zijn we gebonden aan bestrating en plantenbakken wat het altijd lastiger maakt (te nat of te droog) 


Afgelopen winterperiode hadden we maar weinig vogels rond het huis en opeens drong het tot me door dat dat komt door het overlijden van de oude buurvrouw en de veranderde tuin van haar opvolgster. Daatje was zo trots op haar eigen keukenhofje met altijd bloeiende planten, struiken en coniferen en de vogels waren er zo gelukkig. Toen zij er niet meer was verdwenen de coniferen en veranderde de tuin in boomschors en grind. Weg waren de vogels want helaas aan ons hadden ze ook niet veel.

Nu ik zo aan het rondhuppelen ben in de tuin van mijn ouders en enthousiast ben geworden door alles wat groeit en bloeit in de prachtige tuin van Tuinderij Ganzert ga ik eens flink aan de slag. Het hoeft geen keukenhofje te worden maar wel een zomer en winterparadijs voor de vogels en de insecten. 

We tuinieren dus nog even verder :)

dinsdag 12 april 2016

Bloempjes zoeken

Vorige week zag RoosjeMijn op het blog van De Breimeisjes dat daar elke dinsdag een ware dinsdag  - poppendag op het blog komt dus je voelt hem vast al aankomen.... "Ohhh dát zou ik ook zooo leuk vinden...". Nou had ik haar beloofd dat ze met enige regelmaat op mijn blog mocht verschijnen maar door druk zijn met van alles maar niet met niks schiet dat er nogal bij in. Hoe leuk is het dus om de dinsdag voortaan uit te roepen tot  RoosjeMijn dag. Samen en als ik dan zonodig druk wil zijn dan doet ze het gewoon alleen :) 

Op de vraag waar ze zin in had zei ze dat ze graag naar bloemetjes wilde gaan zoeken. Ze had mij alweer bezig gezien voor mijn herbariumschrift en wil graag een eigen schriftje maken. Dus hop, fiets uit de schuur, tasje mee en gaan.


"Oh de paardenbloem. Die wil ik!" en voor ik het door had stond ze er al aan te sjorren. "Neem gelijk een blad mee" riep ik want het blad is natuurlijk net zo belangrijk als de bloem. Vaak helpt het je ook nog uit te vinden welke bloem het ook al weer was (Oké dat is bij de paardenbloem niet zo moeilijk) 


"Wat is dit?" hoorde ik achter me. "Dat is fluitenkruid pluk maar af".


"OH WAUW! Deze is groot! Ik kan er helemaal inklimmen". "Dat is raapzaad. Niet te verwarren met koolzaad en herik". "Hihi het lijkt wel biologieles" lachte ze naar me. 


"Hé paarden!" en weg was ze weer. "Paaaaardje kom dan...". Maar het paardje had geen zin.


Dus ging ze weer lollig doen tussen de bloemen. "Hatsjie - Pff ben ik even blij dat ik daar geen last van heb!" Zei ze met haar neus nog half in de dotterbloem.


En zo plukten we ook nog wat blauwe en paarse bloemetjes en gingen we snel weer huiswaarts. Als je te lang wacht worden de bloemen er niet mooier op. Thuis haalde ik een groot boek uit de kast waar de bloemetjes in gelegd konden worden om te drogen en daar is ze nu nog druk mee bezig. 


Ja dat was een gezellige middag. Ik heb alweer zin in volgende week en RoosjeMijn zeker weten ook :)

maandag 11 april 2016

Met huid en haar

Een zonnige dag. Wat een heerlijk begin van de week. Vandaag was ik weer te vinden in de tuin van mijn ouders. Het zevenblad stort zich weer volop op de tuin dus werk aan de winkel! 



Zevenblad is best een leuke bodembedekker. Het gaat als een tierelier. Even maar want daarna wordt wel wat hoog maar als het eenmaal gaat bloeien ziet het er best gezellig uit. Maar op plekken waar je het niet hebben wil is het een ramp. Ze noemen het niet voor niets tuinmansverdriet :) Denk je dat je het verwijdert als je het aan de bovenkant wegtrekt. Mis, er zit nog een heel wortelstelsel onder de grond.



Maar ik zal het verwijderen, met huid en haar. Ik weet het een bijna onbegonnen klus. En als het denkt: Ik kom lekker toch weer terug dan is het bij deze gewaarschuwd. Ik ook! :)

Als ik daar dan zo ben in de tuin zou ik willen dat ik met mijn ogen foto's kon maken. Ik ben er van overtuigd dat dat er aan gaat komen (heb er volgens mij al iets over gehoord en kan niet wachten!) maar helaas is het nog niet zover. Tot die tijd zal het met woorden moeten. Zo heerlijk het gezang van de vogeltjes, het 'twittertje' van de spreeuw, het blauwtje (vlindertje) wat langs fladdert, de bij die voor mijn gezicht blijft zweven, de dagpauwoog die naast me komt zitten en ga zo maar door.  En terwijl ik daar nog dacht dat ik thuis zo weinig spreeuwen zie, kwamen er vanavond twee een maaltje halen op het (postzegel) grasveldje voor het huis. Laat mijn camara daar nou altijd grijpklaar staan :) 

(een merel kwam te dicht bij dus moest even op zijn rechten gewezen worden :)

vrijdag 8 april 2016

Lekker onderweg

Met de ultieme reisgenote,


Een mooie lucht en een gezellig zonnetje


En het geweldige boek om te lezen voor de LEeSclub van Els


Kan een autorit niet lang genoeg duren. Inmiddels weer thuis maar het boek nog niet uit dus ik ga lezend het weekend in. Dan ben ik er donderdag weer bij als het boek hier besproken wordt.

Dan zeg ik voor nu weer: Fijn weekend en tot volgende week :)

donderdag 7 april 2016

Maar toch...

Vandaag was het wachten op de pakjesman. Nou ja, Bert wachtte want ik was de hort op. Lang leve track&trace. Zo kon ik toch zien of mijn pakketje bezorgd was. Dus toen ik thuis kwam stond hij daar. Dé doos. Het ging natuurlijk om de inhoud. 3x raden :) Oké komt íe...


Jáááá Playmobil. Deze keer gekocht bij 2ehandsplaymo. Ik denk dat ik daar mijn verzameling wel zo'n beetje compleet heb gekregen.  (Haha dat zeg ik ook steeds tegen Bert).  Meer van mijn heden en verleden heb ik niet kunnen vinden. Het 'Playmobloggen' kan dus beginnen :) Dat zeg ik nou wel, mijn collectie compleet...


...maar toch heb ik het gevoel dat er nog iets mist...

woensdag 6 april 2016

Ik ging met een missie

Eigenlijk had ik dit bericht voor gisteren bedoeld maar toen begon ik te twijfelen of het wel interessant genoeg was en haakte ik af. Wat een onzin eigenlijk. Wie ben ik om dat te bepalen...
Ja maar mijn blog 'moet' over creatief of de natuur gaan (en Playmobil natuurlijk :) en het viel niet binnen die categorieën. Volgende keer toch RoosjeMijn of Playmobil meenemen (of gewoon bloggen waar ik zin in heb en het aan jullie laten om te bepalen of het wel of niet interessant is).


Gisteren was ik weer te vinden in de Proloog (hoezo niet interessant?! :) Vandaag zijn ze (een beetje) open gegaan en er moest nog even hard gewerkt worden. Zo moesten o.a de ramen gezeemd worden. En ik geef het je te doen want dat zijn er heel wat. Van vloer tot plafond. Binnen én buiten.



Maar ik hoefde het niet alleen te doen. Met Elly in mijn kielzog werd het een hele gezellige klus. Het is fijn bezig zijn met zoveel gedeeld enthousiasme. En ik had een missie. Alle ramen moesten af. Geen pauzes maar gaan. Het laatste stukje had ik gehaald ware het niet dat mijn hulp weer ergens anders nodig was. Zowaar lukte het me om mijn doel bij te stellen (ik kan niet zo makkelijk loslaten) en dankzij Elly en Bernadette kan ik toch zeggen: Mission accomplished. 

Volgende keer met meubilair en nu als de wiedeweerga verder met de kleurplaten want ook voor de jonge gast moet het er een feestje zijn.

maandag 4 april 2016

Met mijn handen in de klei

Zondag was het weer tuinweer! In het gezelschap van Mollie  en in mijn strijd tegen de brandnetels heb ik mijn handen weer flink vies gemaakt. De grond is natte klei en hun wortels zijn niet gewillig.


Maar ik ben niet bang voor vieze handen. Op zo'n mooie lentedag als gisteren steek ik ze graag in de grond. Heerlijk even één met de natuur. Om een mooie tuin te krijgen moet je er vroeg bij zijn en ik heb mij dus voorgenomen mijn handen uit de mouwen te steken in de meer dan mooie tuin van mijn ouders. Rond de vijver. Een fijn plekje om te zijn.


De vissen kwamen even kijken wat hun grond deed trillen en werden getrakteerd op een handje vijvervoer. Volgens mijn vader zouden dit nog steeds nazaten zijn van de visjes die ik 30 jaar geleden uit de sloot heb gevist... Zou het? Anders moeten ze uit de lucht gevallen zijn.


Mollie zat achter de kikkers aan. Zo jammer dat je dan je camera niet schietklaar hebt als er na een kattensprong 6 tegelijk in de vijver springen.


Pak me dan als je kan. Kwak kwak


Er zat zelfs een kikker met een kleine pad op zijn rug en ik hoorde al een bescheiden 'kikkerzang'


Ja, het is altijd genieten daar. De treurwilg komt langzaam weer in het blad,


De dotterbloem rukt op met al zijn gele pracht,


de  pieren zoeken snel een veilig heenkomen 


en de rups van de kleine wintervlinder zal ook niet blij geweest zijn met mijn aanwezigheid :)


Maar ik ben weer een paar uur lekker en nuttig bezig geweest en als ik dan het erf afrijdt en de mooie wolkenlucht zie kan mijn dag niet meer stuk :)