vrijdag 30 oktober 2015

vergane zaken nemen geen keer

Een kleine aanpassing aan hoe de uitdrukking eigenlijk is met het verschil dat ik hier bedoel spullen met emotionele waarde.

Nog altijd mis ik de spaarpot die ik lang geleden van mijn oma gekregen had. (en de poes Siouxie die hem van de vensterbank in stukken liet vallen).
Een mooie groene vis. Een aparte kleur groen had hij, een beetje craquelé en mooi in zijn eenvoud.
Net als dat prachtige lampje in de vorm van een poes. Nog wel gelijmd maar uiteindelijk toch bij het vuilnis beland. 

Dat zou ook gebeurd zijn met het houten rijtuigje dat mijn opa ooit gemaakt heeft. Althans als mijn moeder het niet meegenomen had om het te lijmen.


Misschien is het de leeftijd. Je weet wel die 48 . Misschien is het dat hoe meer je kwijt raakt hoe belangrijker herinneringen worden. Ik weet het niet. Het is in ieder geval de reden waarom ik in beginsel met bloggen begonnen ben. Mijn baan heb opgezegd om een RoosjeMijn wereld te creëren waar samen herinneringen gemaakt kunnen worden. 

Naarmate de tijd verstrijkt merk ik dat ik eerst zelf mijn herinneringen een plek moet geven. Ze allemaal nog even moet herleven zodat ik daarna helemaal los kan gaan in het hier en nu. 

Eén van de dingen die ik daarvoor ben gaan doen is een rondje maken langs de familie op zoek naar de overgebleven kunstschatten om een virtueel kunst en kitsch hoekje en klein familiemuseum te maken. Wat daarbij weer boven water kwam was het tasje met de brokstukken van het nog altijd niet gelijmde rijtuigje. Daar lag een taak op me te wachten.

J.C. Paauw

Wat ben ik blij dat mijn moeder de waarde van deze herinneringen wel inzag want zeg nou zelf. Zoiets moois als dit had toch niet mogen ontbreken in het familiemuseum! 

woensdag 28 oktober 2015

Paddenstoelen

Ook in Oldenzaal werd mijn feestje gevierd. Niet alleen met de familie maar ook in de natuur.
In Oldenzaal ligt het landgoed Kalheupink. Wat vind ik het daar mooi. 




Het bevat onder meer een Engelse tuin. Een openbaar wandelpark met mooie oude bomen, verschillende kunstwerken, een bronweide en 2 bronvijvers. Ik genoot er elke keer weer van als ik met de hond van mijn schoonouders ging wandelen. (Helaas is dat verleden tijd)

Winter, lente, zomer of herfst. Het is er altijd mooi. Maar de herfst is wel 1 van de hoogtepunten met de verkleurende bomen, vallende bladeren en ... 
de Paddenstoelen!



Natuurlijk ging ik op zoek naar de vliegenzwam. Er waren er nog 2 maar volgens de parkbeheerder waren het er wel 50 geweest!

Het leukst is toch wel om bij alle paddenstoelenfoto's ook de naam ervan te vermelden maar net als met de (droog)bloemen is dat iets wat me niet gaat lukken. 
Maar deze weet ik wel. Als de parkbeheerder hem niet had aangewezen had ik hem niet eens gezien!

De koraalzwam

En verder. Ach ik probeer het maar geeneens. Het is zo leuk om ze te vinden en te fotograferen. Laat ik me dus niet frustreren op de namen.  Mocht je de namen erbij weten dan hoor ik het graag. Weet je het niet, geniet dan net als ik van de foto' s :)
Mooi bruin

Vrolijk oranje

En Paars

Met stekeltjes 

Met krullen

Met slag

en met gaatjes. 

Leuk hè de herfst! :)

maandag 26 oktober 2015

Hieperdepiep

Van alles en meer was onder andere mijn verjaardag. En hoe! niet 1x gevierd maar wel 4x! Gister was de laatste.
Laat ik er niet niet omheen draaien. 48 ben ik geworden :)


Ruimschoots verwend ben ik door de kleinkinderen van 2 en 4. Kleine kunstenaars zijn het!


En of dat nog niet genoeg was kreeg ik ook nog A year of Tiny pleasures,


een prachtig kleurboek van Alice in Wonderland met 32 prachtige kleurplaten,


Dus in plaats van dat ik al met van alles en meer bezig ben, ben ik nu bezig met van alles en nóg meer :)

zaterdag 24 oktober 2015

Diorama en nieuwe losse eindjes

Alweer ruim 2 weken geleden maakte ik met RoosjeMijn een leuk kijkdoosje.


Daar had ik zelf ook nog over willen bloggen maar het kwam er echt niet van. Te druk met van alles en nog meer. Omdat ik het toch niet gewoon maar voorbij wil laten gaan kun je op het blog van RoosjeMijn zien wat zij er over geschreven heeft. Ook kun je daar het bestand downloaden om zelf zo'n schattig herfstdoosje te maken. 

Naast het kijkdoosje heb ik inmiddels alweer de nodige losse eindjes liggen. Want de paddenstoelen! Geen herfst mag voorbij zonder paddenstoelenbericht.

kiekeboe:)

de herfstbladeren! 


Mijn haaksels en maaksels, 


en het "familiemuseum" want Oh wat ben ik trots op de creativiteit in mijn familie van mijn moeders kant! 


Fijn weekend! Dat lekker een uurtje langer duurt :)

vrijdag 16 oktober 2015

Spinnentijd

Met de herfst komen de spinnen. Tijd voor een spinnenblog maar met al het water wat momenteel valt kon ik geen spin meer vinden. Alleen wat lege webjes. Helaas hebben de grote webben die we hadden het niet overleefd. Ik lette even niet op en tsjak, kliko onbereikbaar tsjak, Bert lette even niet op en ook het 3e web was kaduuk. De spinnen in onze tuin zijn slim genoeg om een betere plek te zoeken (of met de pest in hun lijf naar een andere tuin te verhuizen. Ik zie ze zo gaan met hun koffertje met webdraad onder de arm ;) 

Een tijdje geleden zag ik wel deze spinnenexplosie. Als die nu allemaal groot zijn moeten ze toch ergens zitten.



Nou wil ik de mensen met spinnenangst ook niet de stuipen op het lijf jagen door hier een serie spinnenfoto's te plaatsen en al kon ik dan geen spinnen buiten vinden. Binnen wordt er heel wat af gespind. 

Zo is er AnnaBelle, onze O zo lieve kruidje roer me niet en spinpoes.


AnnaBelle roept je een paar keer per dag om mee te gaan eten, gaat op de plek waar haar tuigje ligt miauwen zodat je snapt dat ze even naar buiten wil, klampt buiten iedereen die ze tegenkomt aan voor een kletspraatje of aai over haar rug en houdt de wenkbrauwen  van Floris keurig op lengte. (Maar ze heeft alleen standje kort.)

en Floris, onze O zo lieve dondersteen en absolute spinkampioen.


Dondersteen is wel een understatement. Floris vraagt graag snoepjes aan Bert. Elk uur. Ziet Bert hem niet zitten dan verplaatst hij zich een cm tot de definitieve "nee je hebt net gehad" en heeft dan spontaan een energiemomentje. Dan wil hij spelen. Nee, dan móet hij spelen en als je daar dan ook geen gehoor aan geeft gaat hij een rondje. Plukt aan de plint, kijkt of hij nog iets uit de kast kan gooien, gaat aan de haal met mijn haakkatoen, krabt aan de deuren, klimt naar de vogeltje, klimt achter de...  Ja Floris, ook hij is zó lief :)

Ik ben niet bang voor spinnen. Ik zal ze niks doen, zet ze (op verzoek van manlief en voor hun eigen veiligheid) netjes buiten en vind hun webben prachtig. Dus ik sluit niet uit dat er ooit nog eens een blog over de 8-potige spin volgt maar deze 2 spinnen(de lieverds) wilde ik toch ook weer even laten zien en zo kon ik toch een spinnenbericht plaatsen :)

woensdag 14 oktober 2015

Ik zag ze vliegen

Het lijkt weer even gedaan met die heerlijke herfst wat de afgelopen tijd zo genieten was. Opeens kwam de wind uit een andere hoek en voelde het als een heerlijke winter want het zonnetje scheen er wel bij. Maar vandaag was het (hier) een regenachtige dag.  Ach ik hoefde toch niet naar buiten. 

Als ik beneden werk staat de tafel bij het raam. Opeens zag ik hem zitten. De Vlaamse gaai.
Camera! camera! waar is mijn camera!? Ja, te laat, de vogel was weer gevlogen. 

Maar ik had geluk. Kennelijk had er iemand een eikel laten vallen dus hij kwam weer terug.


Toen zag ik een lijster! Die vind ik zo mooi met zijn spikkels.


En daarna kwamen de kauwen. Het gevecht met het eikeltje ging verder.


Gevolgd door een ekster die de strijd met de kauwen aan ging.


Ook trippelde er een merel voorbij,


landde er een roodborstje op het hek


en kwam er zelfs nog een vinkenpaartje buurten.


Op tijd gezien maar te laat met mijn camera zag ik ook de tortelduiven en de koolmeesjes nog voorbij vliegen. Ik kan zo genieten van deze gevederde vriendjes. Ik ga me maar eens verdiepen in de ideale vogelvoedertuin. De winter is onderweg en dit is voor herhaling vatbaar.

maandag 12 oktober 2015

Van onderen!

Het is weer walnotentijd. Noten rapen, het heeft iets. Ik herinner mij nog van lang geleden dat we ze gingen rapen in Beesd. De noten zullen inmiddels wel gevallen zijn. Voor zover ze de kans kregen om te vallen. Laatst stond er al een artikel in de lokale krant dat het 'noten knuppelen' in het stadje Buren niet is toegestaan.  Zelf zag ik ook zo'n noten knuppelaar. Het haalt de romantiek er wel van af. Een boom die afgetuigd wordt om de noten te bemachtigen voor ze er zelf klaar voor zijn. 


Wel geniet ik van de kauwen die al snetterend strijd leveren met de harde doppen van de noten. De slimmeriken hebben ontdekt dat als je ze van hoog uit de lucht of van een dak laat stuiteren de noten openbarsten en de heerlijke noot zichtbaar wordt. 


Dus hoor je ze snetteren kijk dan even omhoog. Het kan zijn dat ze roepen: 

Van ondereeeeen! :)

dinsdag 6 oktober 2015

Een potje herfst

Zoals het weer de afgelopen dagen was kan ik wel een herfstje hebben. Weinig wind, een heerlijk zonnetje en de mooie kleuren die de herfst ons brengt zetten aan om lekker buiten te zijn. Te wandelen door de kleurrijke bladeren, de gevallen eikeltjes en beukennootjes  en de kastanjes die nog zo mooi roodbruin glanzen.  Net als velen met mij raap ik die dan op. Leuk voor in een schaaltje of om mee te knutselen met de (klein)kinderen. 


Maar er zat een gaatje in een eikeltje en de volgende dag zaten er gaatjes in meer eikeltjes en toen ik het schaaltje schudde zag ik... nou laat ik het zo zeggen: leven. Dat was het einde van het gezellige schaaltje. Wel in herfstige sferen geraakt was ik al een paddenstoel gaan haken. Zo'n rode met witte stippen. 



Na de vliegenzwam volgden er kastanjes, eikeltjes en blaadjes. Eerst dacht ik er een 'vier de lente'-slinger van te maken maar die wilde niet zoals ik dat wilde en dus werd het een potje herfst. 


Vrolijk op de vensterbank, geen beestjes en toch een beetje herfst binnen.

donderdag 1 oktober 2015

Dag zomer, hallo herfst

Vandaag is het 1 oktober. Een mooie dag om de zomer voor dit jaar uit te zwaaien en mij volledig over te geven aan de herfst. 

De laatste bloemetjes gaan in mijn herbarium. Laatst zag ik een bloemetje toen ik aan het fietsen was en besloot ik dat dat de laatste zou zijn voor dit jaar. Toen ik van de week de tuin deed zag ik er hier ook 1 staan.



Dag zomer, tot volgend jaar. 

Met het maaien van het gras staken er een paar paddenstoelen opdringerig hun hoofd omhoog. Nu wij, nu wij! 




Oké, ik geef me over. Hallo herfst. Zullen we er een paar gezellige maanden van maken? Niet te veel wind, niet te veel regen, fijne herfstwandelingen, paddenstoelzoektochten, en een herfstherbarium van de bladeren in al hun mooie kleuren...