woensdag 19 oktober 2016

Hogere wiskunde

Een tijdje geleden schreef ik al dat ik eigenlijk wel achter de naaimachine wilde kruipen maar last had van drempelvrees. Die vrees werd bevestigd toen ik eindelijk een poging waagde. Vraag me niet wat er mis ging maar het ging mis en draaide dus uit op niks. 

Toen besloot ik maar eens naar een echte naaimachinewinkel te gaan. Mij eens echt voor te laten lichten en voor een 'echte' naaimachine te gaan. Dit is hem geworden. Een klein maar fijn handzaam machientje waar ik inmiddels helemaal voor gevallen ben. 


De kleertjes voor RoosjeMijn kunnen in het vervolg ook genaaid worden i.p.v. gebreid. Dat gaat een stuk sneller. (Haha dat kun je denken.) Ik maakte 2 patroontjes. 1 broek en 1 jas...


knipte dit uit de stofjes en haalde er een draadje door om goed te kunnen zien wat er aan elkaar genaaid moest worden.


En daarna begon het echte werk. Er rolden de nodige 'prototypes' van de band. Hogere wiskunde bleek  het te zijn. Wat naai je als eerste aan elkaar, wat als laatste en hoe zorg je ervoor dat alle naden dezelfde kant opgaan. 


Dat viel nog niet mee. Helemaal niet bij dit miniatuurwerk. Maar het is me gelukt. Het was even afzien voor RoosjeMijn,  al die tijd in haar nakie maar haar afzien werd beloond. Ze is zo blij met haar nieuwe jas en broek. 


Hier wil ik beter in worden. Volgend jaar ga ik op naailes :)