woensdag 30 september 2020

Rariteitenkabinet

Mijn "Happy desk" heeft er weer een pronkkastje bij.


Ik houd van de natuur. Vooral de periode waarin alles groeit, bloeit en vliegt. Nou is dat op zich niet zo vreemd. Er zijn vele natuurliefhebbers met mij. Een interesse die misschien niet iedereen met mij deelt is die van de dode beestjes. In de loop van de tijd heb ik heel wat van die dode beestjes en andere natuurresten in een trommeltje gelegd om er uiteindelijk "iets mee te doen. En uiteindelijk was nu. Ik maakte een "rariteitenkabinet".


Daarvoor gebruikte ik 8 lege sigarenkistjes uit de voorraad kistjes gekregen van mijn vader. De dekseltjes gingen eraf waarna ik de kistjes verfde met beits (puur pallisander). Daarna lijmde ik de kistjes aan elkaar met houtlijm. 4 rechthoekige samen en 3 vierkante eronder. In het kistje rechtsboven plakte ik het 8ste kistje wat er mooi tussen paste. 
Met een stanleymes sneed ik plankjes en smalle "leggertjes" uit de dekseltjes en die plakte ik met houtlijm op de gewenste plek.


Hierboven zie je verschillende veertjes en in het buisje snorharen van de katten die ik regelmatig in huis tegenkom. In de flesjes zit ook kattenmateriaal. 


Hier zie je een schedeltje van een overleden ratje en van 2 muisjes die ik tegenkwam tijdens het tuinieren. Een flesje met wat botjes en flesjes met wespen en wespachtigen.


We hebben in een groot aquarium al een aantal jaren garnalen en het is me een paar keer gelukt hun uitgepelde jasjes uit het water te vissen. Van alle drie de soorten één. 


Buiten vond ik een aantal motten (waaronder de buxusmot) en ook die gingen in een vitrine. Die ik overigens ook allemaal zelf maakte met karton, stevig plastic folie, alleslijm en washitape.


Ook eierschalen die ik her en der vond hebben nu een mooi plekje gekregen.


En hier zie je de bijen en verschillende hommels. Omdat ik alleen bij de gedachte aan opprikken met een speld al de kriebels krijg zitten ook die in kleine glazen flesjes. Met daaronder, last but not least de zaaddozen waarover ik in mijn vorige blogpost al schreef. 

Tijdens het schrijven en plaatsen van foto's kruipt er een bepaalde gêne over me heen. Niet een beetje typisch deze interesse?? Nou moet ik wel zeggen dat de bewaarbehoefte niet voor alle dode diertjes geldt. Ergens komt er een grens van "mooi" naar Jakkes! (En dat terwijl een dikke vette vlieg er toch prachtig uitziet met zijn bruine ogen, parelmoer groene lijf en heldere vleugels... ;)

Zo'n 25 jaar geleden had ik ook een kleine verzameling. Toen ging ik regelmatig naar het strand en nam ik een aantal dode krabjes mee naar huis die een lange tijd lagen te pronken in een vitrinekastje in de hal. Op enig moment sloeg mijn bewondering om in gruwel en heb ik ze met de griezels in mijn lijf (ik voel het nog) en met behulp van een stokje in de afvalbak geschoven en in de kliko gemikt.

Kijken hoe lang het bij mijn nieuwe verzameling duurt voordat de gruwel het weer wint van de bewondering :)

maandag 21 september 2020

Zaden

Afgelopen zomer bestelden we leuke wicker "rotan"tuinstoelen en bij het bezorgen reageerde de chauffeur erg enthousiast op mijn "verwilderde" tuin. Ik zei hem dat als hij mij zijn adres wilde geven, ik hem na het oogsten van de zaden een verzameling zou toesturen. I.p.v het adres werd het een snel telefoontje van hem naar mij om zijn nummer op te slaan. Na een paar maanden was ik niet meer zeker of het nummer bij de man hoorde dus stuurde ik een sms met de vraag of hij die ene bezorger was. (zonder teveel info vrij te geven want ik wilde wel zeker weten dat ik met de juiste man te maken had ;) Zaden! reageerde hij. De goede dus. 

Belofte maakt schuld en zo ben ik weer aan het verpakken geslagen. Wederom maakte ik de zadenzakjes zoals te zien op het blog Ogenzalf en vulde ze met verschillende zaden uit mijn tuin. Leuk om te doen en leuk om te ontvangen.

Bij het oogsten van de zaden werd ik mij weer opnieuw gewaar van de verschillende zaaddozen. De ene mooier dan de ander. Er zitten werkelijk kunstwerkjes tussen. Zoals natuurlijk de lampionplant, Papaver, Penningkruid, Zegekruid, Juffertje in 't groen, Acanthus (? - wie het weet mag het zeggen), en Akelei.


Die gooi ik dan ook niet weg.  Die gaan in mijn natuurkastje / rariteitenkabinet in wording. 

maandag 14 september 2020

Mijn "Happy Desk"

De meeste tijd van mijn zittend bestaan is aan de eettafel. Dat klinkt op zich een beetje saai maar dat is het niet. Op de eettafel staat mijn laptop en hij is omgeven door mijn knutselspullen. Meer heeft dit mens niet nodig.  (Ik heb het over mijn zittend bestaan. Ik heb natuurlijk ook een bewegend bestaan en dat is voornamelijk buiten).

De afgelopen periode ben ik bezig geweest met er een echte "happy desk" van te maken. Ik kan verheerlijkt kijken naar de werkplekken van verschillende instagrammers. Ik ruimde de boekenkast op en gaf de blikvangers een meer in het oog springende plek. Ook speurde ik mijn huis af naar kringloopvondsten die op hun beurt lagen te wachten.

Een Emra kruidenkastje toverde ik om tot inktpotjeskastje door het rekje eruit te breken, de achterwand op te knappen en er een plankje in te maken en het knoflookbakje wordt nu gevuld met mijn fineliners. 

Een kistje (krijtverf wit) en rekje kregen en flinke schuurbeurt om vervolgens opnieuw te beitsen. 


En wat ik niet had maar wel graag wilde hebben maakte ik zelf. Bij de Kwantum kocht ik het groene nepleer wat ik in een eerder bericht al liet zien (en er in het echt groener uitziet) en na het gebruik voor mijn schrijfkist had ik de smaak te pakken en maakte ik ook een bureaulegger, een hoes voor mijn Ipad, een mat voor onder mijn laptop, nog een journal, een pennenrol en 2 onderzetters. Toen moest ik mezelf echt een halt toeroepen. Genoeg is genoeg!

Wat nog miste was een brievenbakje en aangezien ik nog triplex had liggen besloot ik die ook zelf te maken, net als mijn al eerder gemaakte pennenlegger.

Ik ben er helemaal happy mee. Klaar voor een volgend Happy project.