woensdag 25 mei 2016

Social media verarmt?

Dit is mijn kaartenrek gevuld met social media geluk. Hij zit vol met blije spulletjes die ik dankzij het internet heb ontdekt.  


Er wordt niet altijd even positief gesproken over het social media tijdperk maar wat als het er niet was geweest... Het is maar de vraag of ik Oscar en zijn baasjes dan had ontmoet. Hij woont slechts een paar kilometer verderop maar dat ontdekte ik door het blog van Haakjuffie. Zij had het over Tuinderij Ganzert en ik dacht Ganzert? Hé die hebben we hier ook...


En het blog van Ing-things. Zo creatief en inspirerend met mooie teksten die mij steeds weer deden doorzetten om te blijven bloggen. Jammer genoeg kwam ik er pas achter dat zij ook in de buurt woonde toen ze alweer was verhuisd :)


Of Els van 'Dingen die fijn zijn'. Zij was de eerste die op mijn blog reageerde en me zo in het wereldje van gezellige blogsters bracht. Ze hangt geluksvisjes en laat geluksplanten achter voor de gelukkige vinder, heeft een LeEsclub die ook mij weer aan het lezen heeft gekregen en ze verkoopt mooie Echte Els kaarten en notitieboekjes. Post van Els is altijd een feestje!


En ondertussen groeit mijn lijst met blogs die ik volg en de lijst met volgers van mijn blog. Af en toe waag ik een kansje bij de verschillende give aways en soms met succes. Zo leuk. Zoals de leuke snailmail van Ageeth van Ogenzalf met o.a sweet pea zaden.


Of de give away van Akkelien van De Breimeisjes. Laat ik nou net op zoek zijn geweest naar plastic canvas! Even mijn lijstje projecten afwerken en dan leuk aan de slag.


Vandaag vielen de kralenkunstwerkjes van Maddy van Maak het ff door de bus. Maddy leerde ik kennen door Tuinderij Ganzert en De Proloog in wording en eenmaal volger op Instagram ontdekte ik bij haar de leuke tashangers, broches, oorbellen, stekenhouders etc. Mijn vroegere poezen Siouxie en Vyvian en mijn liefde voor fotografie en tulpen. Klein maar fijn!


En zo zijn er nog veel meer blogs en Instagramaccounts zo mooi,  leuk, inspirerend en gezellig


Zonder de social media was De Proloog ook nooit op mijn pad gekomen. Social media verarmt? Echt niet. In mijn geval zeker niet. Sterker nog. Het heeft mijn leven enorm verrijkt!

dinsdag 24 mei 2016

portrettekenaar

Er wordt momenteel druk getekend in huize PriePraat. Maar vandaag niet want vandaag stond een bezoekje aan schoonmama op het program. Natuurlijk ging ik mee en enthousiast geworden van het tekenen vroeg of ik mijn tekenspullen mee mocht nemen. 


Het is altijd leuk bij 'oma' en om er gezellig bij zitten (en in de buurt van de kaas en worst te blijven ;) legde ik mijn tekenspullen op de tafel. Ik had bedacht om een portret te maken van Nicole.


Eerst tekende ik het gezicht na. De foto tekende ik na van de telefoon. Handig want tijdens zo'n bezoekje zit ze geen moment stil. Toen dat af was ging ik met de kleurpotloden aan de gang. 


Tadaaaaa. Dit is 'm geworden. Zelf doet ze nogal geheimzinnig over wat ze aan het tekenen is. Ik doe dat niet hoor. Jullie mogen mijn tekening allemaal zien. Leuk want ze is ook niet zo scheutig met het plaatsen van foto's van zichzelf...


en nu kunnen jullie haar toch even zien. Zo ziet Nicole er dus (ongeveer) uit :)

woensdag 18 mei 2016

Sfeertje hè.

Jaren geleden kreeg ik van "sinterklaas" een graveerapparaatje. Volgens de sint kwam het uit de 5 gulden bak bij de bouwmarkt. Het was een simpel dingetje op batterijen en met een adapter. Maar hoewel eenvoudig heeft het heel wat graveerkunststukjes doen ontstaan. Glazen, huwelijkscadeaus, afscheidscadeaus en zelfs het portret van manlief op een snoeppot voor zijn dochter.


Toen ik bij het Kruidvat voor een paar cent een graveerpen zag kon ik hem dan ook niet laten liggen. Leuk om waxinelichtpotjes te maken voor De Proloog dacht ik daarbij. Dus aten we groenten uit pot (en aangezien we dat vaak doen kan er nog wel eens een potje gegraveerd worden ;)


Om te beginnen maakte ik een eenvoudig plaatje. Natuurlijk van een fiets.


Morgen gaat ie mee naar  'de overkant'. Kijken wat 'de wielrenner en de boerin' ervan vinden en als hij in de smaak valt gaat hij in productie.


Gezellig toch, terrasje, drankje, ondergaande zon en een sfeerlichtje. Geluk verzekerd.

dinsdag 17 mei 2016

Tuinvrouw

Vandaag mocht ik helpen in de tuin. Het gras moest weer gemaaid en dat vind ik wel een tof klusje.


Maar in het gras groeien viooltjes en het is zo zonde om die bruut af te maaien dus heb ik ze eerst geplukt. 


ik heb ze in een bakje met water gezet en zo bloeien ze nog wel een week of twee vrolijk door.


Nadat het gras gemaaid was ging ik nog op zoek naar uitgebloeide paardenbloemen. Wat en joekel hè!? Veel te hoog om de zadenbol leeg te blazen.


Er kwam nog een flinke bak vol groenafval uit de tuin en dat ging hop de groene container in.


Tot slot ging ik nog op zoek naar een klavertjes vier. Niet gevonden natuurlijk.


Maar die had ik ook niet nodig. Het geluk was er namelijk al. De tuin, het zonnetje en de Rust. Geen ander geluid dan de liedjes van de vele vogels om ons heen. 

donderdag 12 mei 2016

Kijken kijken niet kopen

Het stapeltje folders waar plaatjes in stonden die ik plakken wilde werd weer zo hoog dat het me in de weg ging liggen. Tijd voor wat knip en plakwerk dus. Als ik de vorige moodboards erbij pak zie ik dat ik in herhaling val. Kennelijk is mijn smaak wel stabiel en keren de plaatjes in de folders nog wel eens terug. 


De spullen op bovenstaande foto mogen zo in mijn woonkamers staan. Het gordijn met Monstera blad zou helemaal geweldig zijn als alleen dát blad erop stond. Dan had ik het gegarandeerd al gekocht. De koffer pick up (jeugdsentiment) blijft leuk maar de platen zijn het huis al jaren uit. Lekker hangen in een hangstoel hoe leuk is dat en de bank is (met dank aan het poezenvolk :) ook aan vervanging toe en gebleken is dat ribstof aardig katproof is. Maar ja, ik denk dat als er al iets gekocht wordt het voorlopig beperkt blijft tot de groene pot midden onder. Die vind ik wel heel erg tof. Alleen even achterhalen in welke folder die ook alweer stond.


De lijstjes rechts op de foto hierboven heb ik overigens wel gekocht afgelopen weekend. Leuk om iets in te stoppen en voor het raam te hangen. Het zijn zgn floating lijstjes. Lijstjes waarbij voor en achterkant van glas zijn. Het fruithangmandje met 3 mandjes zou wel leuk zijn om bolletjes katoen in te bewaren en de vaasjes kunnen natuurlijk ook gebruikt worden als pennenbakjes. Maar misschien ga ik toch liever voor een andere kleur :)



En deze spullen zouden het in mijn tuin ook goed doen. Leuk hoe de plantenbakken inmiddels ook in breimotief te krijgen zijn. 
Als ik het zo bekijk ben ik wel erg van de basiskleuren hè :)  Groen, bruin, zwart... Weinig spannends aan eigenlijk maar daardoor wel lekker relaxed. 


Zo, ik heb weer een paar A4tjes voor in mijn bewaarmap. Leuk voor later. Ik ben wel heel benieuwd hoe ouderwets het over pakweg 30 jaar is :) 

dinsdag 10 mei 2016

Feest

Vandaag was het feest. PriePraat en haar prins waren vandaag 6 jaar getrouwd. Wist ik ook niet hoor maar er vielen 3 kaarten door de brievenbus dus zo kwam ik erachter. Toen ik ze feliciteerde bleek ik opeens deel te mogen nemen aan het feestje. Of ik mee ging naar Tiel... Tuurlijk!  Ik wilde zo graag nog eens op de foto met Flipje dus ik greep mijn kans. 


6 jaar moet gevierd worden met champagne riep ik toen we bij de slijter naar binnen gingen. Maar PriePraat drinkt niet. Zelfs niet bij hoge uitzondering en hij is meer van de whisky. 


Daarna gingen we uitgebreid winkelen. Kijken kijken niet kopen heet dat haha. Moet je dit blik nou zien. Te leuk toch! Misschien kan ik haar nog ompraten.


Na het eten gingen we even naar huis om daarna weer op pad te gaan voor een hapje buiten de deur. Gauw controleerde ik of ik mijn portemonnee wel bij me had om ze met de komst van de rekening te verrassen.


Wat hebben we gesmuld! Lekkere broodjes met kruidenboter, een lekker uiensoepje, chateaubriand omdat hij dat zo lekker vindt en


als afsluiter een smakelijk stuk cheesecake met als extraatje een bolletje ijs en slagroom (vragen staat vrij ;) 


En nu we weer thuis zijn heb ik nog snel even dit bericht getypt zodat ik de rest van de avond kan uitbuiken op de bank. Tot volgende week weer bij 'RoosjeMijn blogt op dinsdag' 

vrijdag 6 mei 2016

Inpakken en wegwezen

In mijn leven heb ik huis en haard twee keer op stel en sprong moeten verlaten. In beide gevallen was er van inpakken geen sprake. De eerste keer was toen ik 12 was. De boerderij waar we in woonden brandde tot op de grond af maar hier kom ik in een ander bericht op terug. De tweede keer was ik 27 en had ik mijn huisje in Maurik. Het was het jaar van de hoge waterstand die dreigde de Betuwe, waar ik in woon, onder water te zetten. Hier ziet het er zo onschuldig uit maar op die 1ste februari was dat echt even anders. 


Ik kan het me nog goed herinneren. Het hoge water was wel een onderwerp maar met de gedachte 'Het zal zo'n vaart niet lopen' ging ik zoals elke dag naar mijn werk in Zeist. Ik was dus een eindje van huis toen mijn moeder belde dat de oproep was gekomen om het gebied te verlaten. (Volgens een collega verdween alle kleur uit mijn gezicht). 


Omdat mijn huis gevuld was met mijn katten, ratten en muizen sprong ik in de auto huiswaarts. Gelukkig kon ik het gebied nog wel in want zonder mijn dieren was geen optie. Na nog wat spullen op de bovenverdieping gezet te hebben (wat zinloos was aangezien het water ruim daarboven zou komen) verliet ik Maurik op weg naar gegarandeerd droge grond.


Mijn zus en zwager hadden mijn katten opgehaald en waren al op weg.


Ik ging met een auto vol hokken met mijn knagers een paar uur later op pad maar omdat ik een 'slimme' route nam kwam ik een aantal uren eerder aan. Wat zat ik in de rats want waar bleven mijn katten toch... 


Alles kwam goed en we werden liefdevol opgevangen bij lieve vrienden in Voorschoten en Voorburg. Maar o wat wilde ik graag weer naar huis! En gelukkig kon dat ook en duurde 'onze vlucht' maar iets meer dan een week!

Prettig zonnig weekend

donderdag 5 mei 2016

Vrij als een vogel

Met de heerlijke lentezon van deze 5e mei leek er haast maar één optie om de dag te vullen. Op de fiets, wind in de haren en de vrijheid vieren. Als een magneet werd mijn blik steeds getrokken naar de vogels. Zoals deze kievit die dacht als ik nu niet meer beweeg ziet ze me niet...


Of deze grutto. Een vogel die ik niet dagelijks tegen kom. (Behalve als ik in de auto zit, rijdend langs de weilanden.)


Bij ons in de straat komen alleen de kauwen langs. Ook heel leuk  maar een foto maken van deze stoere kraai daar word ik ook wel erg blij van.


Toen ik deze foto nam zag ik nog niet om wat voor watervogel het ging. Thuis op de computer bleek het een fuut te zijn. Leuk!


En een aalscholver. Niet zeldzaam hier maar altijd leuk voor een plaatje


Een gans bovenop de geknotte kruin van een knotwilg. Dat is weer eens wat anders. Geen idee wat hem zo intrigeerde.


Ooievaars zie je hier vaak door de weilanden wandelen. Op best veel plekken staan er dan ook mooie paalwoningen waar ze hun nest op kunnen bouwen en daar maken ze dankbaar gebruik van.


Maar eendje wat doe je daar zo alleen?? Hij leek er minder last van te hebben dan ik. Ik maakte mij wat zorgen om zijn veiligheid. Hij niet. Hij voelde zich zo vrij als een vogel. Een gevoel wat ik heerlijk met hem deelde.


Wat een geluksvogels zijn we toch dat we kunnen zeggen 'Vrij als een vogel' in plaats van 'Vogelvrij' verklaard.

woensdag 4 mei 2016

Vrijheid

Eigenlijk blog ik niet over grote thema's. Dat doe ik bewust. Niet omdat het mij niet interesseert want dat doet het zeker wel. Maar het is 'te groot'. Toen ik voor vandaag een bericht in gedachten had besloot ik het toch niet te schrijven. Hoe onschuldig het bericht eigenlijk ook is, ik vind het niet passen op 4 mei. Het zou geen recht doen aan al het verlies en verdriet waar vandaag bij stilgestaan wordt.

Toen ik vandaag thuis kwam van een korte wandeling kwam ik dit kadootje van moeder natuur en de vogels tegen aan de zijkant van het huis .                                                                                                                        

De karmozijnbes. Omdat  het een behoorlijke plant kan worden leek het me beter er een ander plekje voor te zoeken en aangezien het stukje bestraatte tuin waar we op uitkijken een vogelfeestje moet worden is dat de plek bij uitstek. 

Voor ik het in de gaten had was ik druk in de tuin. Logisch want het weer was ernaar maar eigenlijk had ik hele andere plannen. En toen werd ik mij weer eens extra bewust van de vrijheid die we hier hebben. Een groot bezit, sterker nog het grootste bezit waar iedereen toch recht op heeft. Met geen woorden te omschrijven hoe verschrikkelijk het is te moeten vluchten van huis en haard. Alles achter te moeten laten inclusief je familie en je dieren. Totaal ontheemd zijn omdat waar je ook bent, nergens je thuis is. Iets waar voor mijn gevoel weleens te makkelijk aan voorbij gegaan wordt. 

Vrijheid, je zal het maar hebben. Dat bedoel ik. Het is 'te groot'. Ik kan niet meer doen dan in mijn kleine wereld te proberen goed te doen en goed te denken en hopen dat als we dat allemaal en met elkaar doen de wereld steeds weer een stukje mooier wordt. 

Ondertussen vier ik elke dag mijn vrijheid maar ben ik vanavond even stil en denk ik aan iedereen die dat geluk niet had, niet heeft en helaas diegenen die dat ook niet zullen gaan  hebben.

Liefs Nicole

dinsdag 3 mei 2016

Home is where the heart is

Jippie, het is weer mijn blogdinsdag. Ik heb hier nu een paar keer geblogd en heb ook al wat huisjes van anderen gezien dus dacht dat het wel leuk zou zijn ook mijn huisje (nog een keer) te laten zien. In tegenstelling tot PriePraat woon ik best groot. Mijn huis telt 4 verdiepingen, schuur en weitje.

Helemaal boven bevind zich de woonkamer:



Hier zit ik graag. Het uitzicht is er prachtig, de kunst komt van de oma van PriePraat en de bank doet denken aan het spijkerstof bankstel wat zij vroeger hadden. Ik vind het er ook wel erg leuk uitzien. PriePraat was vroeger helemaal weg van Julien Clerc (en Michel Fugain en Gerard Lenorman) en omdat ze zelf geen platenspeler meer heeft heb ik ze gekregen. Deze plaat Terre de France vind ik het mooist.


Onder de woonkamer zit de werkkamer of hobbykamer. Daar staat alles wat ik nodig heb om mooie dingen te maken van klei, wol, stoffen, tekenmateriaal, een naaimachine en een ouderwetse typemachine. Ik hou wel van ouderwets.


Een verdieping lager kom je in de keuken. Ik vind koken leuk en het is ook zo lekker om het daarna op te eten ;) Appeltaart bakken doe ik graag. De appeltaart uit het oude Atag ovenboek is volgens mij het lekkerst en de scones uit het Lacock tea recipes jummy.



Nog een verdieping lager kom je in mijn slaapkamer. Daar staat mijn bed en een klein bureautje. Ik lees graag de boeken van Thea Beckman. Momenteel ben ik bezig in Saartje Tadema. Het zijn altijd mooie historische boeken. Zo leer ik er ook nog wat van.



Aan mijn bureautje schrijf ik brieven aan mijn vriendinnen. Snailmail noemen we dat. Ik schrijf de brieven met de hand en versier het extra en soms doe ik er ook nog een klein cadeautje bij. 


In de schuur staat mijn fiets en in het weitje staat mijn paard Flanke. Flanke is super lief en mak. Ik ga vaak lekker met hem buiten rijden. 



Ik voel mij helemaal happy in mijn huis. Ik hoop dat jij de rondleiding ook leuk vond. Tot volgende week :)