Bedankt voor de lieve reacties op mijn vorige bericht. Jullie woorden werkten troostend. Toch nog sneller dan verwacht is mijn schoonmoeder in de nacht van donderdag op vrijdag overleden. Ik moet denken aan de tekst Partir cést mourir un peut - Weggaan is een beetje sterven. Met haar overlijden verdwijnt er een bijzonder stukje uit mijn leven. Natuurlijk mijn contact met haar maar ook het genieten van Oldenzaal.
Een beetje afscheid nam ik al eerder met het overlijden van mijn schoonvader in 2015. Hond Tara was de garantie voor een fijne wandeling door het prachtige park. Toen zij ergens anders ging wonen werden mijn wandelingen beperkt tot de herbarium en paddenstoelenperiode
De afstand van 150 km maakt dat je er niet zo even naar toe gaat. Nog 1x, dan is het afscheid echt.
Dag mooi Oldenzaal. Met je prachtige natuur, mooie watertoren, lekkere ijsjes en vriendelijke bevolking. Ik koester de herinneringen (naar het park met RoosjeMijn - Tussen kunst en Kitsch) en kom zeker nog eens terug.
sterkte!
BeantwoordenVerwijderenOch, dat is snel gegaan.... Heel veel sterkte gewenst!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Akkelien
Sterkte en een knuffel X
BeantwoordenVerwijderenIk weet nooit goed wat ik dan moet zeggen...
BeantwoordenVerwijderen'Mijn oprechte deelneming', dat klinkt zo stijf.
'Sterkte', dat zeg ik ook niet graag, want je hoeft niet sterk te zijn.
Ik zeg dan maar dat ik aan je denk en heel erg meeleef, dat ik hoop dat jullie dit verlies een plaatsje kunnen geven na verloop van tijd.
En dat ik denk dat ze nu gelukkig is en ook wil dat jullie gelukkig zijn...
Lieve groetjes, Sigrid
O wat doet voorgoed afscheid nemen pijn! Ik wens je veel sterkte toe.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Jannie
Heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel kracht en een dikke knuffel xxx Sandra
BeantwoordenVerwijderen