donderdag 16 juli 2020

Vogelen

Tja, Corona. Ook op mij heeft het zijn weerslag. Het zorgde voor een persoonlijke lockdown. Omdat we allebei tot de risicogroep behoren zijn we gedurende de hele periode maar 3x naar de stad geweest. Verder bleef het leven beperkt tot de dorpssupermarkt en de mantelzorg. (Waarbij van mijn lockdown dan weer helemaal geen sprake is. Vreemd, hoe het werkt in het brein.) Vrolijk ben ik er al met al niet van geworden. Maar daar zal ik niet alleen in staan. Het leven is dof. 


Voor de vogels lijkt het een heel ander verhaal. Zoveel als de laatste tijd heb ik in mijn directe omgeving niet eerder gezien. Mussen vinden lekkers in en onder de appelboom en als ze ergens van schrikken vliegen ze er met tientallen tegelijk vandoor.


Ik zit veel aan de tafel bij het raam en elke keer als er vogels verschijnen neem ik een duik naar mijn fotocamera. Zeker als de lijster langskomt. Ik vind hem zo prachtig met zijn spikkels.


En vorige week leek het of de jonge zwaluwen vliegles kregen. Ze vlogen in een groep in het rond en landden op de schutting en op de dakrand. Niet eerder kwamen ze zo dicht langs het huis gescheerd.


De putter zat fluitend in de appelboom om zijn soortgenoten te waarschuwen dat er een heerlijk luizenmaal op ze zat te wachten. (De boom ziet er inmiddels niet uit maar spuiten wil ik niet. Mocht je een vogelvriendelijke tip hebben dan houd ik mij aanbevolen. Anders gooi ik 'm eruit)


Ook de houtduif kwam op visite. Het was me nooit eerder opgevallen dat hij zo'n mooie gestreepte kraag heeft.


En vandaag kwam de groenling langs. Er viel een hoop te snoepen in het komkommerkruid want hij bleef er aardig lang zitten sjorren aan de bloemen.


Soms hipt er een kwikstaartje even langs. 


De merels doen zich tegoed aan de wormen die ze in het gras weten te scoren.(of de smalle plantenstrook getuige de aarde die steeds op de tegels ligt.)  


Zo schattig hoe de musjes al zelfstandig eten maar best nog wel gevoerd wilden worden door de ouders.


Gelukkig is de verspreiding van het virus inmiddels zover teruggedrongen dat er weer veel mogelijk is en heb ik zelfs weer een bezoekje gebracht aan een kringloopwinkel. Nu maar hopen dat een 2e golf uitblijft. 


Als de vogels dan ook nog glans geven aan de dag komt het met mijn stemming vast wel weer goed. Langzaam ontworstel ik mij aan mijn lockdown.  

9 opmerkingen:

  1. Ja, rare tijden... Wat leuk, zoveel verschillende vogels in de tuin !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ondanks deze bizarre tijden blijft er nog veel moois te zien!!! En het is goed om daarbij blijven stil te staan ook al wil ik best toegeven dat dat echt niet altijd gemakkelijk is. XxX

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn om op deze plek weer van je te zien en te lezen Nicole! Vogels kijken is leuker dan de televisie en het geeft troost als vast gegeven in een vreemde tijd. Jij bent wel heel erg verwend met de groenling, putter en jonge zwaluwen! Ik zie prachtige planten en bloemen in je tuin! Neem je tijd en zorg goed voor jezelf XxX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een weelde in je tuin. Blij voor je!
    Dikke kus, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooie foto's. Je hebt gelijk; je blik wordt anders als je ouder wordt. Ik koester dingen die me vroeger niet eens opvielen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn om te lezen dat je er weer bent. Ik had je gemist. Het is een nare, saaie en vervelende tijd, vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het was zeker een bijzondere tijd. Ik hoop dat je bezigheden je weer een beetje oppoetsen en de dofheid verdwijnt.
    Wat een pracht heb je in je tuin.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Nicole, ik heb gesmuld van je blog en je foto's. Wàt een weelde, zoveel (voor mij) bijzondere vogels in je eigen tuin. Ik ben dol op vogels, maar heb wel moeite ze te herkennen. Ik kreeg een tip voor een app, waarmee je vogelgeluiden kan herkennen. Leuk en handig dacht ik. Maar ik ben er te dom voor geloof ik. Kan er niet achter komen hoe die werkt :-).

    Naar dat je gemoedstoestand zo'n opdoffer kreeg van de afgelopen periode. Maar ik snap het wel. Hopelijk lukt het om een beetje op te krabbelen.
    Maar (ook) ik houd mijn hart vast voor wat ons nog te wachten staat. Zoveel mensen zijn onvoorzichtig...

    Lieve groet van mij.

    BeantwoordenVerwijderen