vrijdag 28 augustus 2015

Ik kreeg het heen en weer

Wat fijn toch dat mijn moeder  (zoals als een echte moeder betaamt) al mijn creatieve maaksels heeft bewaard. Dit geweven wandkleedje is er 1 van. Gemaakt tijdens handvaardigheid toen ik 12 was. Snel terugrekenend is dat hééél lang geleden :)  Het is bij dit ene wandkleedje gebleven. 


De afgelopen jaren heb ik herhaaldelijk weefraampjes gekocht bij de kringloopwinkel maar laatst heb ik de hele bubs in een opruimvlaag weer teruggebracht. 

Grappig wel dat er op alle gekochte weefraampjes nog een onafgemaakt werkje zat. Dat was nu wel een leuke geweest voor een kleine tentoonstelling. Maar helaas, de raampjes gingen incl. weefpoging retour. 

Het grootste weefraam heb ik gehouden en daar ben ik deze week eindelijk (het stond al lange tijd op mijn to-do list) mee aan de slag gegaan. Op het gevoel heb ik een paar kleuren gekozen en ben ik gewoon heen en weer gaan weven. De draden die even niet gebruikt werden, nam ik mee tijdens het weven door de weefdraad er omheen te halen. 


Bij de eerste poging liet ik de draden aan de zijkanten eindigen wat tot gevolg had dat er eigenlijk geen ruimte was om alle draden weg te werken. 


Maar de tweede poging is geslaagd. Al zeg ik het zelf. Dat is het bovenste lapje. Nadat ik het losgehaald had van het weefraam, heb ik de spandraden doorgeknipt en er knoopjes in gelegd voor een vrolijke franjerand.


Goh, het zou maar zo een hobby kunnen worden... De zoveelste!

RoosjeMijn vond het ook helemaal leuk. Op haar blog zie je wat ze met het lapje heeft gedaan. (Daar zie je gelijk wat ze zelf geweven heeft op haar zelfgemaakte weefkarton :)

vrijdag 21 augustus 2015

verenverzameling

Als ik het zo zie, is het weer de tijd dat de vogels hun veren laten vallen. Ze liggen massaal voor het oprapen en als een magneet word ik erdoor aangetrokken. Geen wandeling zonder veren rapen. Of het nou een wandelingetje is naar de supermarkt of dat ik er speciaal voor op pad ga. Er steken bij thuiskomst altijd wel weer een paar veren uit mijn borstzak. Inmiddels is het een flinke verzameling geworden. 


Van de week ben ik de overvol rakende doos eens door gaan kijken. Natuurlijk zitten er een heleboel dubbele tussen maar elke veer die ik zie liggen bezorgt me een vreugdesprongetje en tja, dan raap ik 'm toch weer op.

Het veertje van de Vlaamse gaai voelt altijd weer als de hoofdprijs. 

Geïnspireerd door het herbarium heb ik er eindelijk iets mee gedaan. Van een bankafschriften mapje heb ik een verenverzamelmapje gemaakt. Gewoon leuk voor de heb. Van sommige veren weet ik bij welke vogel ze horen en van sommige denk ik het te weten. Van sommige veren heb ik geen flauw idee.
Zoals van onderstaande foto. Wie het weet mag het zeggen :)

De veer links heeft een mooie groene gloed.

 Het 1e en 4e veertje zijn denk ik van de ekster. 

Echt geen idee. De rechter veer komt uit "het vrije veld"

Deze zou van een meeuw-achtige kunnen zijn...

???

Ik denk de merel.

Een meeuw?

De ekster

Nog meer van de ekster

Veren van de Gans. Hè hè, dat weet ik zeker want ik vond ze langs het Amsterdam Rijnkanaal waar ik de ganzen net "betrapt" had :) 

Nog meer Gans. 

Ekster of Kauw?

Ekster of duif?

Duif?

Turkse tortel

Houtduif

Turkse tortel

De kauw

Ach, duif, meeuw, kauw, merel, gans, eend, ekster... Ze bezorgen me allemaal dat sprongetje en als ik een veertje vind van de Vlaamse gaai spring ik nog iets hoger :)

maandag 17 augustus 2015

Palullekes

Pa-wat? Palullekes. Nooit van gehoord! Maar wel een leuk woord, zolang het wel eindigt op 'kes'.
Doordat ik vorige week de uitdaging aanging van het maken en achterlaten van free street art maakte ik kans op een give-away bestaande uit 'een envelopke vol palullekes' om nog meer street art mee te maken en ik won!



Ik vroeg vervolgens wat palullekes zijn en het antwoord was:

Palullekes zeggen wij tegen kleine dingetjes die niet echt waarde hebben. Wel leuk zijn, maar niet veel geld kosten

Hoe blij kun je met zulke kleine dingetjes zijn. Heel blij :) Niet alleen omdat het zo leuk is om iets te winnen maar ook omdat het mijn creativiteit weer overuren laat draaien want natuurlijk ga ik de uitdaging aan om nog meer straat kunst te maken. Deze keer puur om de lol. Ik zit al flink te denken wat het worden moet en waar het komen gaat...

Druk in de weer wil ik de aanzetjes natuurlijk met jullie delen :)

Iets met het rijksmuseum...


 Iets met droogbloemen...



Iets met LSTN


Iets onverwachts...


En deze hou ik zelf :)


Wordt vervolgd.

vrijdag 14 augustus 2015

Knutselen en handwerken met RoosjeMijn

RoosjeMijn kwam vandaag langsrijden op haar fiets. Ik zag haar gaan en mijn oog viel gelijk op de leuke tas die om haar schouder hing. Ik klopte op het raam en wenkte haar. Enthousiast kwam ze naar me toe gefietst. Leuk vind ik dat, die spontane praatjes. Ze was op weg naar haar oma met haar haakwerkje. Haar oma leert haar  haken, breien, borduren, macrameeën enz.



Ik vroeg haar waar ze die leuke tas gekocht had. "Zelf gemaakt!" riep ze trots. Hij is gepunnikt. Dat heb ik laatst ook van mijn oma geleerd :)

Wat een creatieve meid toch, die RoosjeMijn! Heb je al eens gekeken op haar blog? Alles wat ze maakt laat ze ook stapsgewijs zien. Het is eigenlijk voor kinderen maar ach blijven we niet allemaal een beetje kind ;) en eigenlijk is het ook wel voor alle leeftijden. Je bent immers nooit te oud om te leren!

maandag 10 augustus 2015

Te hooi en te gras

Wat zoiets betekent als 'lukraak; zonder systeem of regelmaat' 

Het was het eerste wat me te binnen schoot als titel voor dit bericht. En ja, het zou ook maar zo van toepassing kunnen zijn op mijn blog (immers ook zonder systeem of regelmaat) maar nee het gaat over de bedrijvigheid die ik zag hier in de omgeving toen ik vrijdag weer langs de landerijen fietste.

De boeren waren in grote getale op hun landbouwmachines gesprongen om het land  kaal te scheren en te keren (waar de uitdrukking van oorsprong trouwens vandaan komt. 2x per jaar hooimaand en grasmaand - ha, dan blog ik toch iets regelmatiger :)

Ik had mijn fotocamera natuurlijk bij me en kon het niet laten er en paar foto's van te maken.

Zoals van dit graanveld



Wat eenmaal gemaaid en ontdaan van graan (gedorst) klaar ligt om tot strobalen te worden geperst.


Het verse gras, net gemaaid


en hoe het van het land gehaald wordt. (Ik herinner mij nog de tijd van spierballen en hooivorken. Lang leve de vooruitgang ;)



Of hoe het tot enorme rollen gedraaid wordt...


om vervolgens ingepakt te worden in plastic. 


Een beetje vals spelen maar het volgende plaatje is zo leuk. Onderstaande foto is namelijk van vorig jaar maar dit is wel de situatie zoals je hem veel ziet in deze tijd. De ooievaar loopt achter de machines aan om geschrokken kikkers, muisjes en anders lekkernijen te verorberen.


Simpele foto's maar oh wat vind ik ze mooi!

zaterdag 8 augustus 2015

Chef lege dozen.

Ik ben gek op lege dozen. Als er hier pakketjes binnen komen kijk ik altijd met meer dan gemiddelde interesse naar de doos waarin het verpakt zit. Kan ik er nog iets mee. Je gooit hem al gauw weg omdat het je gaat om de inhoud en niet om de doos zelf maar je kunt er nog zoveel mee doen. Zo heb ik er het huis van RoosjeMijn van gemaakt, inclusief het hele interieur en in het bericht van 3 augustus kon je zien hoe het werd omgetoverd tot een leuk postbakje.

Mijn laatste kartonproject is een klein kijkkastje. Van karton heb ik een klein doosje gemaakt en dat beplakt met behang en gekleurd knutselkarton.



Op het blog 'Dingen die fijn zijn' kwam ik het bericht tegen over guerilla art. Spontane straatkunst zeg maar. Dat kan vanuit verschillende achterliggende ideeën maar de vorm waarover het hier gaat is voor de Fun. De opdracht is iets te maken, er een kaartje aan te bevestigen met de tekst: Limited edition kunstwerkje: gratis. en het op een publieke plaats neer te zetten.



Ik heb dus een kijkkastje gemaakt en ga dat vandaag buiten bij de bibliotheek in Tiel achterlaten. Spannend hoor. 
Spannend om zomaar iets achter te laten en spannend of iemand het leuk vindt en meeneemt. Je legt er toch je ziel en zaligheid in en wordt het geadopteerd of eindigt het als een zielig verregend hoopje. Ik heb er @priepraat op geschreven. Dat maakt me vindbaar. Zou ik er nog iets op horen?  Ik wacht het maar af. Spannend! :)


dinsdag 4 augustus 2015

Leuke dingen dag

Laatst zei ik tegen Els dat ik 2 blogs heb. Eén (RoosjeMijn) waarmee ik kinderen al knutselend probeer te verbinden met hun ouders, grootouders en vriendjes/vriendinnetjes en één waarin ik over de leuke dingen in het leven wil schrijven maar dat ik mezelf dat alleen nog wat meer moet toestaan. "Mijn toestemming heb je." zei ze en dat was niet tegen dovemansoren. Het beleven lukt me prima maar het opschrijven, daar hapert het nog wel eens. 

Gister was zo'n dag van alleen maar leuke dingen. Het was zonnig, warm, alles mocht, niets moest en we besloten op onze 2 en 3 wieler via de dijk naar mijn ouders te rijden. Heerlijk om te wonen op een plek die mensen als hun vakantiebestemming kiezen. Toerist in eigen streek. Camera om mijn nek en genieten maar...

Dus ik genoot van de koeien voor het mais.



Ik genoot van mens en dier, genietend aan het water.


Ik genoot van de ganzen en een leuk uitzicht op Amerongen,


Ik genoot van het archeologisch onderzoek in Rijswijk. (Er is al het een en ander gevonden uit 1200)


Ik genoot van me welkom voelen in Rijswijk (en ontdekken dat ze sinds kort een ijssalon hebben!)


Oei! en wat genoot ik weer van de 'walnotenmeel-cake van mijn moeder'!


en van de onverwachte barbecue.


Ik genoot van de kikkers in de vijver.


Ik genoot van de onverwachts door het beeld vliegende eenden terwijl ik een foto maakte van de pruimenboomgaard van 'de buren'


en van de kamperfoelie


Ik genoot van de oeverzwaluwen flat 


en van het Amsterdam Rijnkanaal, 


wat je laat kijken zover als je kijken kunt.


En op de terugweg genoot ik van de 35x zoom op mijn camera


en zwaaide ik naar de schaapjes


en naar de eenden


Het was een heerlijke dag. Ik heb ervan genoten!

De Betuwe... Je zal er maar wonen!