maandag 23 april 2018

1500 stukjes

Even niks, niet hoeven presteren, weinig energie verbruiken en toch vaak succes hebben. 1500 keer (of eigenlijk 1499 keer want er ontbrak een hoekstukje :) Dat was waar ik even behoefte aan had. Niets leent zich daar beter voor dan een legpuzzel. Althans bij mij. Dus toen ik vorige week even in de kringloopwinkel was kocht ik een puzzel. Een wel hele leuke, al zeg ik het zelf.


Kunstpuzzels spreken mij erg aan. Ouderwetse decors of beroemde taferelen zoals het melkmeisje, de nachtwacht of het winterlandschap met ijspret van Hendrick Avercamp. 


Van de schilder Fritz von Uhde had ik niet eerder gehoord maar kennelijk is hij interessant genoeg om van een van zijn schilderijen een puzzel te maken. Wat leuk dat deze nu net bij de kringloop lag. Zo kon ik toch met breien bezig zijn zonder een haak of breiwerk in handen te hebben.


Het schilderij heet 'De orgelman komt' maar 'De Breimeisjes' had ook maar zo gekund. De puzzel is af. Tijd om weer creatief aan de slag te gaan.

donderdag 12 april 2018

Niet perfect is ook goed

Alles in mij verzet zich daartegen. Heel vervelend en iets waar ik echt iets aan moet doen. Vorige week begon ik enthousiast aan het haken van een grijze roodstaart papegaai. Naast alle gehaakte planten en gebreide vogeltjes stond die nog op mijn to do list. Bijna 2 weken, 2 koppen, 2 lijven, 5 snavels, 4 poten 3 vleugels en 3 staarten later begon het in elkaar zetten. Het weer uit elkaar halen, aanpassen en weer in elkaar zetten en weer uit elkaar halen, aanpassen en weer in elkaar zetten en weer...



... genoeg! niet perfect is ook goed! (net als dit blogbericht) en het is wel een schatje en verdient dus gewoon een plekje op mijn blog :)

maandag 2 april 2018

De Draat weer opgepakt

Vorige week dook ik met mijn neus weer eens in het verleden. Hoewel ik al heel wat personen had opgespoord was het met de komst van een nieuwe laptop in het slop geraakt. Nu het een plekje op mijn blog heeft gekregen heb ik zin om het weer nieuw leven in te blazen. Ik ben bezig met de kant van mijn moeder omdat haar betovergrootvader Jean Francois Vial me intrigeert. Hij is geboren in Frankrijk en heeft zich met zijn Nederlandse geliefde Catharine Draat en een buitenechtelijke dochter in Uden gevestigd.  



Van Catharina kon ik vinden dat ze in 1792 op 18 jarige leeftijd nog in Heesch woonde maar de periode tot haar 23e is ze 'zoek'. Het verhaal gaat dat ze als marketentster meetrok in het leger van Napoleon waar J.F. Vial Tambour was. Daar zal de vonk overgeslagen zijn. Hun eerste dochter wordt in Metz (de plaats waar veel troepen van Napoleon gelegerd waren) geboren en laat zij nou mijn oudouder zijn. Op de site van het BHIC kwam ik een discussie tegen waarin staat dat Jean Francois zijn duim afgehakt zou hebben zodat hij niet meer trommelen kon. Alles voor de liefde. En die was vast groot want hij verliet zijn vaderland en ze kregen al met al 13 kinderen. 



Hoe groot was mijn verrassing toen ik ontdekte dat hun 2e dochter, mijn oudtante, op de wereld werd gezet door een voorouder van Bert. Zijn oudoom was op dat moment vroedmeester in Uden. Is het toeval of kom je altijd wel iemand tegen als je maar lang genoeg graaft. Wie weet hebben onze voorouders (van jou en mij) elkaars pad ook wel gekruist.  Sterker nog, zijn we familie. Mochten je roots rond Uden liggen dan zou dat maar zo kunnen :)