Voor de vogels lijkt het een heel ander verhaal. Zoveel als de laatste tijd heb ik in mijn directe omgeving niet eerder gezien. Mussen vinden lekkers in en onder de appelboom en als ze ergens van schrikken vliegen ze er met tientallen tegelijk vandoor.
Ik zit veel aan de tafel bij het raam en elke keer als er vogels verschijnen neem ik een duik naar mijn fotocamera. Zeker als de lijster langskomt. Ik vind hem zo prachtig met zijn spikkels.
En vorige week leek het of de jonge zwaluwen vliegles kregen. Ze vlogen in een groep in het rond en landden op de schutting en op de dakrand. Niet eerder kwamen ze zo dicht langs het huis gescheerd.
De putter zat fluitend in de appelboom om zijn soortgenoten te waarschuwen dat er een heerlijk luizenmaal op ze zat te wachten. (De boom ziet er inmiddels niet uit maar spuiten wil ik niet. Mocht je een vogelvriendelijke tip hebben dan houd ik mij aanbevolen. Anders gooi ik 'm eruit)
Ook de houtduif kwam op visite. Het was me nooit eerder opgevallen dat hij zo'n mooie gestreepte kraag heeft.
En vandaag kwam de groenling langs. Er viel een hoop te snoepen in het komkommerkruid want hij bleef er aardig lang zitten sjorren aan de bloemen.
Soms hipt er een kwikstaartje even langs.
De merels doen zich tegoed aan de wormen die ze in het gras weten te scoren.(of de smalle plantenstrook getuige de aarde die steeds op de tegels ligt.)
Zo schattig hoe de musjes al zelfstandig eten maar best nog wel gevoerd wilden worden door de ouders.
Gelukkig is de verspreiding van het virus inmiddels zover teruggedrongen dat er weer veel mogelijk is en heb ik zelfs weer een bezoekje gebracht aan een kringloopwinkel. Nu maar hopen dat een 2e golf uitblijft.
Als de vogels dan ook nog glans geven aan de dag komt het met mijn stemming vast wel weer goed. Langzaam ontworstel ik mij aan mijn lockdown.
