Maar terug naar Mirjam. Ook met het verkopen van zelfgemaakte spulletjes wordt er gespaard voor de bus en zo kwam ik op het idee om een bijdrage te leveren door wat te maken. Het heeft even geduurd maar uiteindelijk kwam ik op deze armbandjes.
En nu heb ik de smaak te pakken. De houten bloemenknopen zijn op en ik kon ze helaas niet meer vinden maar ik hoop met het net bestelde alternatief net zulke leuke armbanden te kunnen maken. Morgen mag ik weer een paar uur mee als bijrijder in ónze bus. Ik weet nu al wat ik dan ga doen :)
En ik hoop dat ook mijn bijdrage Mirjam's bus weer een stapje dichterbij brengt.