woensdag 30 september 2020

Rariteitenkabinet

Mijn "Happy desk" heeft er weer een pronkkastje bij.


Ik houd van de natuur. Vooral de periode waarin alles groeit, bloeit en vliegt. Nou is dat op zich niet zo vreemd. Er zijn vele natuurliefhebbers met mij. Een interesse die misschien niet iedereen met mij deelt is die van de dode beestjes. In de loop van de tijd heb ik heel wat van die dode beestjes en andere natuurresten in een trommeltje gelegd om er uiteindelijk "iets mee te doen. En uiteindelijk was nu. Ik maakte een "rariteitenkabinet".


Daarvoor gebruikte ik 8 lege sigarenkistjes uit de voorraad kistjes gekregen van mijn vader. De dekseltjes gingen eraf waarna ik de kistjes verfde met beits (puur pallisander). Daarna lijmde ik de kistjes aan elkaar met houtlijm. 4 rechthoekige samen en 3 vierkante eronder. In het kistje rechtsboven plakte ik het 8ste kistje wat er mooi tussen paste. 
Met een stanleymes sneed ik plankjes en smalle "leggertjes" uit de dekseltjes en die plakte ik met houtlijm op de gewenste plek.


Hierboven zie je verschillende veertjes en in het buisje snorharen van de katten die ik regelmatig in huis tegenkom. In de flesjes zit ook kattenmateriaal. 


Hier zie je een schedeltje van een overleden ratje en van 2 muisjes die ik tegenkwam tijdens het tuinieren. Een flesje met wat botjes en flesjes met wespen en wespachtigen.


We hebben in een groot aquarium al een aantal jaren garnalen en het is me een paar keer gelukt hun uitgepelde jasjes uit het water te vissen. Van alle drie de soorten één. 


Buiten vond ik een aantal motten (waaronder de buxusmot) en ook die gingen in een vitrine. Die ik overigens ook allemaal zelf maakte met karton, stevig plastic folie, alleslijm en washitape.


Ook eierschalen die ik her en der vond hebben nu een mooi plekje gekregen.


En hier zie je de bijen en verschillende hommels. Omdat ik alleen bij de gedachte aan opprikken met een speld al de kriebels krijg zitten ook die in kleine glazen flesjes. Met daaronder, last but not least de zaaddozen waarover ik in mijn vorige blogpost al schreef. 

Tijdens het schrijven en plaatsen van foto's kruipt er een bepaalde gêne over me heen. Niet een beetje typisch deze interesse?? Nou moet ik wel zeggen dat de bewaarbehoefte niet voor alle dode diertjes geldt. Ergens komt er een grens van "mooi" naar Jakkes! (En dat terwijl een dikke vette vlieg er toch prachtig uitziet met zijn bruine ogen, parelmoer groene lijf en heldere vleugels... ;)

Zo'n 25 jaar geleden had ik ook een kleine verzameling. Toen ging ik regelmatig naar het strand en nam ik een aantal dode krabjes mee naar huis die een lange tijd lagen te pronken in een vitrinekastje in de hal. Op enig moment sloeg mijn bewondering om in gruwel en heb ik ze met de griezels in mijn lijf (ik voel het nog) en met behulp van een stokje in de afvalbak geschoven en in de kliko gemikt.

Kijken hoe lang het bij mijn nieuwe verzameling duurt voordat de gruwel het weer wint van de bewondering :)