woensdag 28 februari 2018

Het moet gezegd

Nou ja, het moet... Niks moet. Het mag! Eigenlijk was ik van plan een dag over te slaan. Gewoon een dagje lekker haken aan mijn cactussen voor de zolder.


Hoe het zo kwam weet ik niet, ik stond denk ik in de badkamer (een plek waar sowieso de meeste ideeën plots opduiken) toen ik dacht over wat schrijf je nou wel of niet op een blog. Hoever ga je over je persoonlijke leven. Toen ik tegen Bert zei:"Ik denk dat ik over 'het' ga bloggen." zei hij:"Ik zou het niet doen". Feit is inderdaad dat als iets eenmaal op het web staat je niet weet wat ermee gebeurt en hoe het zich tegen je kan keren. En toch voel ik de behoefte. Of beter gezegd de vrijheid om het te doen. (Nee, niet nu maar vanaf 1 april. Als de 40 dagen bloggen erop zit en mijn blog aan een echte wederopstanding begint)
Dus ik pakte het Blogboek er weer bij (had ik al gezegd wat en geweldig boek het is ;) op zoek naar het hoofdstuk Privacy (waar gelijk het onderwerp 'Omgaan met hatelijke reacties' aan de orde komt) en dat gaf de doorslag. Schaam ik mij ervoor? Nee. Is het wereldschokkend? Nope. Menselijk? Ja. Kan het anderen helpen? Ja, wellicht. Ben ik de enige? Echt niet. Zou ik negatief gaan aankijken tegen degene die het mij zou vertellen? Zeker niet. 

En zo heeft 15 van de 40 dagen bloggen me al veel gebracht. Een nieuwe start, serieus nadenken over hoe verder, een boek (bedankt voor de tip Myriam!) en een gevoel van bevrijding. Niet omdat ik een geheim had maar omdat ik het krampachtig voor mezelf hield. Ach en mocht ik spijt krijgen van mijn openheid kan ik 1 april altijd nog zeggen:   . ..... 

dinsdag 27 februari 2018

Tussenstand


Dit is hoe het zo'n beetje moet gaan worden. Ik ben nog niet klaar maar dan hebben jullie vast een idee (en hoef ik in de race om de 40 berichten geen dag te skippen ;)
Gisteren was ik de hele dag druk met tekenen, kleuren en knippen. Vandaag werd er geplakt. Heerlijk vind ik dat. (En zolang ik nog niet met photoshop overweg kan (maar wil ik dat wel?) is het noodzakelijk om mijn doel te bereiken :)

Aan onderwerpen geen gebrek kun je zien in mijn boekenkastjes. Er moeten dus nog een paar thema's geplakt worden. Herinneringen, tekenen en schilderen, blije post. Het moet er allemaal komen. 
En zie je haar zitten? RoosjeMijn... Natuurlijk gaat ook zij weer meedoen.  

Ik knutsel  nog even door.

maandag 26 februari 2018

Smoel

Terwijl ik doorlees in het Blog boek neem ik ook het uiterlijk van mijn blog onder de loep. Eigenlijk weet ik al een tijdje dat de Home pagina niet klopt. Twitter, Facebook, Pinterest, Instagram...  Je hoeft maar op een link te klikken (of liever niet eigenlijk) om te zien dat er weinig of niks gebeurt. Ook de header vind ik te rommelig en in het boek las ik dat de About pagina een belangrijke is. Werk aan de winkel. Door de Throwback Thursday kwam ik mijn tekeningetjes weer tegen waaronder een ontwerp voor een header die het nooit gehaald heeft. Hoewel ik wel twijfel over de 'professionaliteit' ervan ga ik hem toch een beetje aanpassen en gebruiken. 



PriePraat krijgt een andere smoel. Een echte PriePraat smoel. Mijn smoel en ik kom er gekleurd op te staan :) 

zondag 25 februari 2018

zondagsgelukjes

Toen ik vorige week zondag in het huis van mijn overleden tante was om te helpen leegruimen kwam ik deze kopjes tegen. Ken je dat? Spullen waar je instant blij van wordt.  Dat had ik met deze Arcoroc kopjes. Omdat mijn neef ze niet wilde hebben zouden ze richting de kringloop gaan. Dat kon ik toch niet laten gebeuren. 


Met dank aan het winterse zonnetje en één van de kasten, die mijn opa zo'n 70 jaar geleden voor zijn dochters maakte, die zorgen voor dit mooie plaatje.

zaterdag 24 februari 2018

Kopje wol?

Omdat ik zo'n enorme theeleut ben heb ik een heet waterkraan. Dat heeft de theepot werkeloos gemaakt. Voor even dan. De theepot is niet verbannen maar heeft gewoon een andere functie gekregen.



Met een wolmolen maak ik handige bollen voor in de pot. En zonder gerol en gesjor én met een mok lekkere 'Quooker thee' nestel ik mij met mijn breiwerk op de bank :)

vrijdag 23 februari 2018

Het water aan de lippen staan

Vormt het water van de rivieren geen gevaar meer, staat het water ons in huis plots aan de lippen. Overdrijven is ook een kunst maar soms klinkt het zo leuk. Helemaal op een blog. Geen paniek, niks aan de hand, beetje overlast en schade beperkt tot het blad van het mooie meubel waar de nanobak op staat.



Sinds een tijdje hebben we garnalen. Grappige beestjes en ondanks hun snelle eetbewegingen toch heel ontspannend om naar de kijken. Ik word er helemaal zen van. Tot ik woensdagochtend op de bank zat en plots een plens water zag. (En zelfs toen schoot ik niet in de stress). Na het nodige opruim en controlewerk was de rust hersteld, het bleef droog maar hoe het water uit de bak was gekomen bleef een raadsel. Maar vanmorgen hetzelfde liedje. Wat bleek...?  Het water uit het filterpompje liep niet naar beneden maar werd met een vrij krachtig straaltje tegen het deksel aangepist. Daar werd het teveel en sijpelde het de bak uit.
Met een kleine aanpassing is 'het lek' gedicht. Ik blij want de garnalen mogen blijven. (Was elk probleem maar zo makkelijk op te lossen.)

donderdag 22 februari 2018

Throwback Thursday

Dus kocht ik het Blogboek van Kelly Deriemaeker. Dat én het meedoen aan de 40 dagen bloggen challenge was een hele goede beslissing. Deed ik niet mee aan de challenge dan had ik sowieso alweer een stilte ingelast en had ik het Blogboek niet gekocht dan stopte ik misschien wel definitief (en uitgeput) na die 40 dagen. En ik ben pas op blz 31 :) Eindelijk snap ik wat een blog is. Namelijk een persoonlijke website met de individuele, onbewerkte mening van de blogger. En ik maar bescheiden zijn. Pas op publiceren drukken als ik dacht dat het echt goed genoeg was. Alsof ik een tijdschrift maakte wat pas bestaansrecht heeft met veel leden en anders uit de schappen zal moeten verdwijnen. Natuurlijk wil ik een interessant, leuk en gezellig blog hebben. Maar een blog is  meer. Om het populair te zeggen, het is 'my way of life'.


Voor vandaag een Throwback Thursday. Even terug naar het eerste jaar. Lezen, koppensnellen of plaatjes kijken. Wat jij wilt. Ondertussen pas ik het plaatje even aan (zonder vogels, andere vissen én garnalen (maar wel met dezelfde man:),  lees ik verder, maak ik plannen en bereid ik mij voor op een gezellig avondje eten met mijn ouders.

I'm alive!

woensdag 21 februari 2018

Made in China

De reden weet ik niet meer maar eind vorig jaar kreeg ik opeens een vreselijke 'Made in China' weerzin. Terwijl ik  het hier neertik vind ik het erg onaardig klinken :) Ik heb niks tegen chinezen en ook niks tegen productie in China maar het feit dat je tegenwoordig haast niks om kan draaien zonder de tekst Made in China te zien (of de importeur/groothandel waarbij je op je vingers kunt natellen dat de herkomst China is). Xenos, Blokker en Big Bazar om maar een paar winkels te noemen. 

Made in Holland door kleinzoon Sem

Was het de komst van de Action die het startschot gaf voor het overvloedige aanbod 'wegwerpartikelen'? Ook google bleek niet veilig. Ik kon geen artikel zoeken of ik belandde op de site van AliExpress. Volgens mij had/heeft zelfs het tijdschrift Flow drukwerk aan een Chinese drukkerij uitbesteed. Voordat die weerzin de kop op stak was het leven een stuk eenvoudiger. Ik zag 'al dat leuks', werd er hebberig van en kocht het.  Maar opeens heb ik moeite met de massaproductie, de snelheid waarmee trends komen en gaan, de wegwerpmaatschappij en dan heb ik het nog niet over het milieu. Het hele productieproces, het transport en de afvalberg. Is er nog een weg terug?  Ik ga de uitdaging aan. 
(Ben ik even blij dat Playmobil in Duitsland en op Malta wordt gemaakt ;)

dinsdag 20 februari 2018

Gehaakte plantjes in de de herhaling

Vorig jaar hing ik een heleboel plantjes aan de balken op mijn zolder. Stekjes die mooi zouden gaan groeien zodat ik het voorbeeld van het blog 'Dingen die fijn zijn' kon volgen en ze als geluksplanten (of zwervertjes zoals ik ze wilde noemen) kon verspreiden. Maar dat gebeurde niet. Ze groeiden slecht, kregen te weinig licht, teveel of te weinig water en gingen dood. Eind van het liedje: Ze zagen er nogal troosteloos uit. Dus stortte ik mij nog een keer op de geweldige challenge op het blog Ogenzalf en haakte ik weer 5 hangplanten. 



Wat ziet het er gezellig uit! Stekjes zullen er niet van komen maar verdorren gaan ze in ieder geval ook niet. Wel zo prettig. Als het weer het toestaat zal ik voor nieuwe stekjes wel weer een andere oplossing bedenken. Dan hang ik ze buiten tot ze klaar zijn om de wijde wereld in te trekken. Dat gaat vast beter werken. En anders kan ik ze altijd nog haken :)

maandag 19 februari 2018

Alles onder één dak

De 40 dagen bloggen is verspreid over 46 dagen. Dat betekent dat er 6 dagen geskipt mogen worden. Gisteren was ik de hele dag op pad dus van bloggen kwam het helaas niet. Eigenlijk had ik een mooie foto willen maken met daarbij de tekst Groeten uit Leiden.  Ik was namelijk weer naar Leiden om mijn neef te helpen met het leeghalen van het huis van mijn tante. 



Haar tekenmaterialen had ik met mijn vorige bezoek al meegenomen. Ik kocht er een opbergtafeltje voor bij de kringloop wat na een make-over te klein bleek te zijn. Dit poppenhuis staat al een tijd op mijn zolder te wachten op een opknapbeurt en opeens zag ik er een perfect kastje in. Van de week neem ik dus weer de kwast in de hand. 

zaterdag 17 februari 2018

Met de billen bloot

Nou ja, zo voelt het haast. In persoon kan ik prima over mezelf praten. Althans, als je ernaar vraagt .  Zo ongevraagd op het WWW vind ik dat een stuk minder makkelijk.  Ondanks dat was ik wel al een tijd van plan het een keer te doen. Daarom spaar ik de teatopics van Pickwick (slimme marketing, bij mij werk het)


Om maar met de foto te beginnen:

Hoe belangrijk is Social Media voor je?
Gelijk een hele lastige. Enerzijds vind ik het een prachtige uitvinding. Je maakt er nieuwe vrienden en deelt er gezamelijke interesses. In mijn geval heb ik het over Blogs, Facebook, Instagram en Pinterest. Maar anderzijds... Ik zou er een heel bericht aan kunnen wijden. Ach het is hoe je ermee omgaat. Ik moet er ondanks dat ik er al jaren middenin zit nog steeds mijn weg in vinden. 

Wat is je favoriete drankje?
Thee. In het verleden zou ik gezegd hebben Cola. Waar ik ging, ging fles of blik. Tegenwoordig is dat thee. Een beetje minderen zou geen kwaad kunnen. Ik drink hem te heet en te zoet.
  
Hoe ziet jouw ochtendritueel eruit?
Als 9 uur de wekker gaat spring uit bed. (Toen ik eerder schreef dat ik 2 uur eerder opstond dacht 'men' voor dag en dauw. Oei, ik zei maar even niets meer. Een rekensommetje zegt genoeg ;)

Ben je een vroege vogel of een avondmens?
3x raden. Een avondmens of misschien wel een nachtmens. Om 22.00 u breken alle slaaphormonen af en ben ik klaarwakker. Omdat vroeg (haha) opstaan beter werkt voor het bloggen probeer ik dus sinds enige tijd mijn ritme te veranderen. Dat valt niet mee.

Wat brengt een lach op jouw gezicht?
De zon, de natuur, dieren en vriendelijke mensen. 

Welke gave zou je willen hebben?
Wat zou ik graag een getalenteerd tekenaar/schilder willen zijn. Voor mijn gevoel zou het leven mij dan toelachen.

Wat zou je het liefst tegen je jongere zelf zeggen?
Een goede/juiste opleiding is (geen garantie maar wel) een basis voor een goede toekomst. Verknal dat nou niet. 

Maak je liever een bos- of een strandwandeling?
Onmogelijk om daartussen te kiezen. Als kind woonde ik dicht bij de zee en werd er heel wat over het strand gewandeld. Nu zit ik dicht bij de bossen en ook dat is heerlijk. Maar in de bloeiperiode langs de boomgaarden en over de dijken maakt mij ook helemaal blij. Maar ik zou graag weer een strandwandeling  maken.

Wat is jouw favoriete vervoersmiddel?
Dat is dan toch de auto. Als ik (alleen) in de auto zit, radio aan, zonnetje en blauwe lucht dan zou ik willen dat er geen einde aan de rit kwam. De route van de Betuwe naar Leiden, wat is Nederland toch mooi en wat voel ik mij dan vrij.

Wat is voor jou het beste gevoel ter wereld?
Tevredenheid. Dat het goed is zoals het is. Niet meer, niet beter, weg onzekerheid. (Om maar wat te noemen dit bericht want wat ging ik uit mijn comfortzone! :)

Blijven oefenen maar.

Fijn weekend Xx

vrijdag 16 februari 2018

Antwoorden ja of nee

De 40 dagen bloggen challenge gebruik ik om na 40 dagen te eindigen met een gesmeerd lopend blog. Dus hier nog één vraag. Als ik dagelijks blog wil ik natuurlijk dat het voor mijn volgers een feestje  is om even langs te komen . Dat kan zijn doordat het onderwerp aanspreekt maar het kan ook zijn om de interactie. Tja en daar schort het op mijn blog nogal aan. Een reactie van jullie wordt zeer zelden door mij beantwoord.


Na een reactie kun je een vinkje zetten om aan te geven of je een seintje wilt krijgen bij vervolgreacties. Eerlijk gezegd vink ik dat zelf maar zelden aan als ik een reactie geef op een bericht. De seintjes rezen de pan uit met al de social media. Dat neemt niet weg dat mijn reacties zeer gemeend zijn.

Misschien moet ik niet bij alles op safe willen spelen maar op dit onderdeel wil ik het toch graag weten. Hoop je altijd op een reactie, af en toe, alleen als je een vraag stelt of ben je net als ik en zet je geen vinkje? (Of denk je Sh*t waarom maakt ze daar een onderwerp van ;)

donderdag 15 februari 2018

Blogfrustratie

Mijn grote frustratie bij bloggen is de foto. Voor mij is de foto net zo belangrijk als het verhaal. Een blog met alleen tekst kan heel boeiend zijn maar ik word nog blijer als er  een mooie foto bij staat. Al geruime tijd wil ik over mijn 'tuinrestaurant' bloggen en natuurlijk wil ik dan ook de gasten laten zien. Dus tijger ik elke dag, gewapend met fotocamera over de grond richting het raam om het perfecte plaatje te schieten. Elke keer loopt het op niets uit. Ik word gespot door de vogels, de camera stelt zich scherp op de niet gelapte ruiten of de kat komt kijken waar ik naar kijk...



De foto's bij mijn berichten en de vogels in mijn tuin zijn voor mij een kers op de taart.
Gisterochtend prikte ik dan maar een kartonnen vogel  op de taart en maakte ik voor dit bericht deze foto. Het had een perfecte foto moeten zijn maar net bij het bekijken bleek hij scheef te staan. Frustrerend! 

Maar wat zeur ik nou?! De reden dat hij scheef staat is omdat er zo heerlijk van gegeten wordt!  (en toch...)  Hoe gaan júllie hiermee om???

woensdag 14 februari 2018

40 dagen bloggen

Na wéér ruim twee weken van stilte begin ik vandaag aan de '40 dagen bloggen challenge' waar ik mij voor heb aangemeld. 40 dagen aaneengesloten bloggen. Een hele uitdaging kan ik wel zeggen. 
Een uitdaging die er voor moet zorgen dat ik mijn zwijgen doorbreek. Nee geen grote geheimen. Die heb ik niet (of houd ik geheim :) maar gewoon een praatje 'van alles'. 


(met een plaatje 'van alles' :)

Heel lang geleden kon ik nog uren aan de telefoon zitten. Ik kan mij er geen voorstelling meer van maken. Later werd dat dagelijks mailen. Tot de omstandigheden veranderden. Vanaf dat moment bleven de gebeurtenissen zitten in mijn hoofd en gingen ze stapelen. Omdat in die tijd niet alles van een leien dakje ging was dat niet handig. 
De laatste druppel was een noodlottig ongeval waardoor ik als tijdverdrijf ging haken. Een helende bezigheid omdat het tellen maakte dat ik weinig kon denken en dat voelde fijn en dat voelt het nog. Maar er komt een moment dat ik toch echt het dagelijks leven weer toe moet laten. Weer vol moet gaan leven.
Zou dit dan het juiste moment zijn? Ik waag de sprong. Vanaf vandaag ga ik dagelijks bloggen over wat ik doe en deed, vind en vond, denk en dacht én natuurlijk als vanouds wat ik maak en maakte. En ik heb er zin in :)