maandag 23 oktober 2017

De grens is bereikt!

Opeens was ik weg. Maanden! zag ik toen ik de foto's voor dit bericht in een mapje deed. Af en toe even kijkend op bloglovin' en te weinig reagerend op de berichten van jullie. Tijd die ik even nodig had. Op zoek naar het geluk. Het leven zat me op de hielen.


En toen was daar het bericht op het blog van Ogenzalf. De exacte tekst kan ik niet meer vinden maar het eindigde met (ongeveer) de woorden dat je er vooral voor moet zorgen dat thuis (met je gezin) de plek is waar je gelukkig bent. Een open deur waar ik eindelijk door naar binnen liep. Met mijn rug richting de tuintjes van de buren die ik altijd maar groen wilde kleuren. 
Dus ik ging aan de slag met mezelf, het huis en mijn eigen tuin. Vorige week viel het laatste puzzelstukje op zijn plaats. De grens ik bereikt. Ik heb het leven weer ingehaald. 


Ik zei nog uitdrukkelijk "Jongens doe geen moeite want mij pesten jullie er niet mee". Maar toegegeven was het toch wel als slagroom op mijn zelfgebakken appeltaart :)

(de cactussen kreeg ik voor mijn verjaardag)