maandag 8 januari 2018

Huis te koop

Niet zomaar een huis. Het huis van mijn ouders. Het huis waar een mooie tijd van mijn leven zich afspeelde. Van mijn 12e tot dat ik mijn eigen huis kocht en ook nu is het voor mij nog 'het huis waar ik thuis kom'. 


We hadden er katten, een hond, paarden, geiten, schapen, kippen, ganzen, pauwen en zelfs varkens. Een zwembad, 'Priekends', tuinfeesten, de vrijheid en een zorgeloos bestaan. (Ach natuurlijk is dit ietwat geromantiseerd).

Én we hadden er te gekke slaapkamers!
Zo heeft het huis op de bovenverdieping 2 slaapkamers die allebei een vide hebben. Met een trappetje omhoog en ruimte voor een bed. Hoe leuk is het om als kind een zit én slaapkamer te hebben.  Mijn broer en ik hadden zo'n kamer.


Onder het huis zit een souterrain. (Door ons oneerbiedig de kelder genoemd :) Daar woonde mijn zus. Toen zij het huis uit ging nam ik daar mijn intrek. De kelder bestaat uit een zitgedeelte, keukengedeelte en slaapgedeelte én heeft een eigen ingang. 


Snap je dat ik het heb over een mooie tijd. Eigenlijk zou je zo'n huis voor altijd willen houden. Ergens zit bij mij de droom van 'met zijn allen'. Het zou nog kunnen ook. 3 verdiepingen, op alle 3 de verdiepingen slaapkamers, op 2 verdiepingen douche en toilet. Maar dat gaat niet gebeuren. Nu staat het te koop. Het is te groot voor 2 en meer bedoeld voor een gezin. 
Nou ja, als het dan toch verkocht wordt dan hoop ik aan een gezin met kinderen en dat die kinderen er dan net zo gelukkig worden als ik er ben geweest.

En ik koester mijn herinneringen met mijn Playmobil.