Mantelzorg

Natuurlijk hoef ik mijn lange afwezigheid niet te verklaren maar toch heb ik het gevoel dat jullie "recht" hebben op enige uitleg en zolang ik die niet gegeven heb blijft het bij mij knagen. Ik houd het graag luchtig en creatief op mijn blog (of met een kwinkslag) maar daar was de afgelopen periode te serieus voor.

De laatste 1,5 jaar was een jaar vol mantelzorg. De thuissituatie wordt al een lange tijd beheerst door de slechte mobiliteit van mijn man die eind 2007 een ernstig motorongeluk kreeg en daardoor blijvend invalide is geraakt. Halverwege vorig jaar kwam daar een ernstige familiesituatie bij waarin ik ook de zorg op mij nam. 

Dit kostte zoveel tijd en energie (los nog van het emotionele) waardoor er voor bloggen geen ruimte meer was. Het is een gegeven dat ik in persoonlijke aandacht écht niet kan multitasken en ik kon dan ook niet anders dan mij volledig focussen op mijn nieuwe zorgtaak. Inmiddels is de familiesituatie gelukkig alweer een tijdje op de goede weg en word ik gekscherend de personal assistent genoemd. Een taak die ik met liefde vervul. 

De thuissituatie kent helaas geen verbetering maar (het) LEVEN, wat ik tijdelijk heb  stilgezet en wat ik haast zou verleren, wil ik graag weer in beweging zetten. En wat is een beter hulpmiddel dan een blog waarvoor je onderwerpen moet hebben. Ik trek de zorgmantel(s) uit en de (winter)jas weer aan (want ook de de natuur is een mooi onderwerp) en ik probeer het leven weer te LEVEN en hoop jullie te kunnen boeien met mijn berichten.