Foto's uit de oude doos.

RoosjeMijn hoorde laatst in een telefoongesprek met de kleindochter dat het weer rapportentijd is en vroeg, nieuwsgierig als ze is, of ik mijn oude rapporten ook nog heb. "Ja die heb ik nog" zei ik en ik gaf haar de doos waar ik ze in bewaar. Terwijl ze erin begon te zoeken ging ik verder met waar ik mee bezig was, nl armbandjes maken. Tot ik opeens een hoop gegiebel hoor. 

Daar zaten ze met zijn tweetjes RoosjeMijn en haar Stand In.  "Hé, voor handvaardigheid had je het laagste cijfer! Hoe kan dat?"  "Geen idee" zei ik. "Misschien vond ik het toen nog niet zo leuk of andere dingen leuker..."

Met dat antwoord namen ze genoegen en al giebelend speurden ze de overige cijfers af. Maar toen ging het gegiebel opeens  over in hard lachen. "Hé een oude treinkaart en zwemabonnement met foto. Wow, dat is lang geleden! Hahaha even kijken of je nog lijkt!"

"Ja haha dat is zeker lang geleden."reageerde ik. "Toch al gauw zo'n 35 jaar!" Terwijl ik vroeg of de dames uitgelachen waren gierden ze het opeens uit. Ik was vergeten dat ook mijn theoriecertificaat van mijn rijbewijs en mijn oude paspoort in de doos zaten.  Met hun handen hielden ze hun buiken vast. Ben jij dit?! 

"Hé, RoosjeMijn, ik maakte je Stand In zodat je niet alles zelf hoeft te doen, niet om samen de draak met mij te steken." zei ik glimachend.  Nog na giechelend ging de aandacht weer naar mijn paspoort. Dat vonden ze wel een interessant boekje. 

"Mag ik ook een paspoort?" Vroeg RoosjeMijn. "Natuurlijk mag jij ook een paspoort. Ga maar vast zitten voor de foto. Dat is leuk voor later." ;)