vrijdag 6 januari 2017

Schootrat

Eigenlijk had ik een creatief bericht willen plaatsen maar daar heb ik even helemaal geen zin in. Tuttebel verdient vandaag een plekje op mijn blog. Tut mijn grote kleine vriendinnetje...


Mijn schootratje, schoudermaatje, mijn gezelschapsdametje en ventieltje die met het ontvangen van al mijn kusjes altijd de  "druk van het vat" kon halen.


Eind 2014 kwam ze bij me wonen. 's Nachts in de kooi en overdag in mijn speciaal voor haar gekochte buidel/capuchontruien. 


Zo kon altijd bij me zijn. De stad in, op visite, uit wandelen, tijdens het huishouden of gewoon lekker slapen tijdens mijn knutselbezigheden.


Niet iedereen is dol op ratten maar geloof me, ze zijn zó leuk en zó lief. 



Maar toen ik haar nietsvermoedend uit haar kooi haalde woensdag voor weer een dagelijkse portie "schouderhangen" was ze niet in orde en ondanks een bezoekje aan de dierenarts met 2 prikken en medicijnen heeft ze de donderdag niet gehaald. 


Er klopt even niets meer van de dag. Mijn capuchon is leeg en heb ik nog 100 kusjes over... 
Dag lieve Tut XXX

7 opmerkingen:

  1. Alweer zo'n voelbare lege plek pfffff sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi geschreven....een groot gemis van een kleine vriendinnetje. Sterkte! X

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach lieve Nicole, wat erg dat je kleine vriendje er niet meer is. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, dat is vast een groot gemis.... Sterkte <3
    Lieve groet,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jouw verhaal + je mooie foto's van lieve Tut = tranen in mijn ogen...
    Sterkte lieve Nicole xxx Sandra

    BeantwoordenVerwijderen